اعتباری دو سویه

بسم الله الرحمن الرحیم

یکروز سر راهم به خود پرداز بانکی مراجعه کردم دیدم که کارت بانکی من که برای خودش اعتباری دارد، از نظر آن بانک نامعتبر است

 با خود گفتم: اعتبار یکطرفه کافی نیست، باید دو طرفه باشد وگرنه بجایی نمی رسد.


«الَّذینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ‏ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً» آیه 104 کهف

ترجمه: آنها کسانى هستند که سعیشان در زندگى دنیا (در هر امر خیرى به خاطر کفرشان) تباه و گم شده است، و خود گمان مى‏کنند که کار نیکى انجام مى‏دهند. [1]

کسانی در دنیا کارهای اعتباردار(کارهای خیر) ممکن انجام دهند ولی چون بر اساس اعتبار آخرت نیست(نیت خدایی ندارند و...) ؛ فایده ای چندانی بحالشان ندارد.

انشاءالله که من نویسنده و شما خواننده ی محترم و تمام مومنان، هم اعتبار دنیایی داشته باشیم و هم اخروی

پی نوشتها
1ــ ترجمه مشکینی، ص304

صدای زنگوله

بسم الله الرحمن الرحیم

چند روز پیش به یکی از اقوام ــ که با هم دوست و چوپان بودبم ــ زنگ زدم تا احوالش را بپرسم.

از آن طرف گوشی، صدای زنگوله می آمد و معلوم بود که دوستم چوپان است و در صحرا ....

یادش بخیر ...

به خود گفتم:

صدای زنگوله در صحرا یعنی حرکت
همانطور که برای امورات دنیایی باید حرکت کرد، برای امورات اخروی هم باید حرکت کرد و تلاش نمود.

حضرت علی (علیه السلام) می فرماید: «تَجَهَّزُوا رَحِمَکُمُ اللَّهُ فَقَدْ نُودِیَ فِیکُمْ بِالرَّحِیل‏» [1]


ترجمه: خدا رحمت کند شما را آماده شوید برای آن دنیا، به تحقیق که بانگ کوچ کردن دمید شده است.

«مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُون‏» آیه 89 نمل

  کسانى که (در قیامت) کار نیکو آورند پاداش بهتر از آن یابند و در آن روز از هول و هراس ایمن باشند.



چقدر خود را آماده کرده ایم؟

پی نوشتها
1ـــ نهج البلاغة (للصبحی صالح) / / 321 / 204

پیش نیاز آخرت

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی ما دوره دبیرستان را می خوندیم نظام ترمی واحدی بود. اغلب درسها پیش نیاز داشتند، و باید درس قبل را به عنوان پیش نیاز می گذراندی تا می توانستی سر درس بالاتر حاضر می شدی (مثلا فیزیک 2 پیش نیاز فیزیک3 بود)

سر کلاس آخرت رفتن و موفق بودن در آن کلاس، بستگی به موفقیت در کلاس دنیا دارد اما چطور؟



دنیا مقدمه ی آخرت
حضرت امیرالومنین علی (علیه السلام) می فرماید: «الدّنیا مزرعة الاخرة؛[1] دنیا مزرعه آخرت است»
پیام این حدیث کوتاه ولی پر مغز، این است که از دنیا باید به مانند یک مزرعه به سود آخرت استفاده کرد.

بهتر است برای روشن تر شدن بحث، به یک حدیث دیگر از امیر بیان علی (علیه السلام) تمسک جوییم. آن حضرت وقتی برای عیادت یکی از اصحابش ــ علاء بن زیاد حارثی ــ رفته بودند، از آنجا که منزل علاء را وسیع دیدند؛ گفت که این منزل وسیع به چه کار دنیایت می آید، آگاه باش که در آخرت به چنین سرای وسیعی نیاز بیشتری داری. سپس حضرت اضافه فرمود: بله می توانی بوسیله ی آن به ثواب آخرت برسی (دنیا مزرعه آخرت است)، بدینگونه که در آن از مهمانان پذیرایی کنی و صله ی رحم در آن بجا آوری وحقوق الهی را ـ در این خانه ــ برپا داری، پس در چنین حالی به ثواب آخرت رسیده ای. [2]

همه باید به فکر این باشیم که باید روزی از این دنیا کوچ کنیم. در آن روز، پول و سرمایه بداد ما نمی رسد. «وَ ما یُغْنی‏ عَنْهُ مالُهُ‏ إِذا تَرَدَّى؛[لیل/11]‏


ترجمه حدیث: و چون (به حضیض شقاوت یا به گودال قبر یا به قعر جهنم) سقوط کند، مالش براى او سودى نخواهد داشت». [3]

البته سرمایه داشتن بد نیست و اگرکسی در زندگی خود (مخصوصا انسان ثروتمند) یک نوع توازنی بین دنیا و آخرت برقرار نموده باشد؛ در آن روز ی که از این دنیا کوچ می کند، احساس سربلندی می  کند.

پی نوشتها
1ــ منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئى) / ج‏19 / 86 /
2ـــ نهج البلاغة (للصبحی صالح) /   / 324 / 209
3ــ ترجمه مکارم ص595
برای مطالعه در مورد دنیا مزرعه آخرت است، کلیک کنید

هم دنیا و هم آخرت

بسم الله الرحمن الرحیم

آخر سال بود و بچه ها همه در حیاط مدرسه مشغول مرور آخرین امتحان خود بودند، مدیر مدرسه گفت: دیگر کتابها را ببندید و آماده شوید برای آخرین امتحان، انشاءالله که همه موفق و موید شوید ولی موفقیت اصلی در آن دنیاست و به آیه ای از قرآن استشهاد کرد که دنیا را لعو و لعب (ناپایدار) و آخرت را سرای جاوید می داند.

آخرت، سرای جاوید
قرآن در سوره انعام می فرماید: «وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَعِبٌ‏ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِلَّذینَ یَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُون‏؛[انعام/32]و زندگى دنیا جز بازى و هوسرانى هیچ نیست و همانا سراى دیگر براى اهل تقوا نیکوتر است، آیا تعقل نمى‏کنید؟»
در این آیه بر تقوا (ترس از خدا) و تعقل شده است یعنی از نظر کسانی که در پی مسلمانی و خرد ورزی باشند؛ این دنیا سرای زودگذر و بی اعتبار (بازیچه) و آن دنیا سرای جاوید و ماندگار است.

انسان عاقل می بیند که فلان میلیاردر ـــ که ماشین آنچنانی داشت و ویلا و چی و چی، همه را به یکباره رها کرد و به سفری ابدی رفت، این موضوع برای او آموزنده است. ولی برای کسی که به این موضوعات توجهی ندارد و خود را به بی خیالی زده است؛ مگر پدرش یا دوستش بمیرد تا کمی به فکر فرو رود.

البته دنیا که بد نیست ولی دل بستن به آن بد است. امام حسن مجتبی (علیه السلام) می فرماید: «وَ اعْمَلْ لِدُنْیاکَ کَأَنـَّکَ تَعیشُ أَبَدًا، وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِکَ کَأَنـَّکَ تَمُوتُ غَدًا؛[1]براى دنیایت چنان کار کن که گویا همیشه زندگى مى کنى، و براى آخرتت به گونه اى کارکن که گویا فردا خواهى مُرد»
یعنی انسان مسلمان برای چرخاندن امور زندگیش تلاش می کند، خانه و ماشین می خرد (در حد خودش) فکر اقتصادی دارد، برنامه ریزی داد و ...، ولی به اینها زیاد دل نمی بندد.
البته هر کاری دل مشغولی خود را دارد و امور اقتصادی و مادیات هم همنیطور، ولی مسلمان عاقل می داند که هر چه که دارد از فکر و سرمایه و فرزند و ... همه از الطاف خداست، بنابراین از یادش نمی رود که: من باید حواسم جمع باشد این همه دنگ و فنگ مال من نیست و ....، خلاصه حساب و کتابی بین خود و خدایش قرار می دهد و دنیا را پلی برای موفقیت در آخرت قرار می دهد.
اگر پولی دارد سعی می کند خمس و زکات واجبش را ـــ اگر به آن تعلق گرفت ـــ بپردازد، موقعیت دنیاییش را به رخ دیگران نمی کشد، و ....

سخن آخر
دنیا بد نیست و غرق شدن در آن و دلبستگی به آن بد است. بفرمایش امام حسن مجتبی (علیه السلام) انسان باید چنان برای دنیایش برنامه ریزی داشته باشد که تا مدتها زنده است و چنان برای آخرتش آماده باشد که هر لحظه آماده رفتن باشد.
البته تلفیق این دو نکته با هم دشوار ولی شدنیست.
خدا عاقبت ما را ختم به خیر کند.

پی نوشتها
1 ـــ بحار الانوار(ط-بیروت) ج 44 ، ص 139
منبع بیشتر برای مطالعه در مورد دنیا از نظر اسلام، کلیک کنید

مزرعه ی سعادت

بسم الله الرحمن الرحیم.


در دوره ی که راهنمایی، یکروز یکی از معلمانمان برای تشویق بهتر ما به درس نکته ای را گفت که هنوز در ذهنم مانده، گفت: من با دیدن نمرات خوب بعد از امتحانات، چنان خستگی از تنم بدر میرفت که کانه من نبودم شبهایی به خاطر درس نمی خوابیدم و ...
دنیا هم همین است.

دنیا مانند پلیست که هر چه زحمت برای بندگی و زندگی پاک بکشی؛ وقتی که از دنیا میروی؛ با متنعم شدن از بهشت خداوند، انگار اصلا سختی و زحمت بندگی نکشیدی.
حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه می فرماید: «الدّنیا مزرعة الاخرة؛[1]دنیا مزرعه ی آخرت است». دنیا مانند مزرعه ایست که هر چه در آن بکاری، محصولش را در آن دنیا درو می کنی، البته در این دنیا هم چیزهایی دستگیر انسان می شود ولی اصل کار آنجاست.
خوشا به حال کسانیکه از این مزرعه به خوبی استفاده نموده و آن را در مسیر کاشتن بذر سعادت و بندگی خدا بکار می گیرند.
امروز که سالروز تولد مولی الموحدین علی بن ابیطالب (علیه السلام) و اولین روز از روزهای اعتکاف است؛ بندگان مخلص خدا با استفاده از این فرصت، مزرعه ی سعادت خود را پر بارتر می نمایند. [2]

و بدا به حا کسانی که مزرعه ی دنیایی خود را از وجود علفهای هرز گناه پاک نساخته و فرصت سوزی داشته باشند. « قَدْ خَسِرَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِلِقاءِ اللَّهِ حَتَّى إِذا جاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قالُوا یا حَسْرَتَنا عَلى‏ ما فَرَّطْنا فیها؛[انعام/31]آنان که دیدار [پاداش و مقام قرب‏] ما را تکذیب کردند، یقینا دچار زیان شدند. تا هنگامى که قیامت به طور ناگهان و غافل‏گیرانه به آنان رسد، مى‏گویند: اى بر ما دریغ و افسوس که نسبت به تکالیف و وظایف شرعى خود کوتاهى کردیم‏» [3]
انشاءالله که همه ی ما، از این مزرعه ی دنیا به سود آخرت بیشترین استفاده را داشته باشیم.

سخن آخر
دنیا مزرعه آخرت است، باید از این فرصت برای کاشتن بذر سعادت و بندگی استفاده کنیم تا خدای ناخواسته پشیمان نشویم.

پی نوشتها
1ـ منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئى) / ج‏19 / 86

 2ــ برای مطالعه بیشتر در مورد اعتکاف مراجعه شود به:  کتاب"شکوه امر خدا (به ضمیمۀ یادداشتی برای معتکفین)"  نوشته  حجت الاسلام علیرضا پناهیان، که تابستان 1390 برای اولین بار روانه بازار شد.

3ــ ترجمه انصاریان، ص131