اعتماد به خدای روزی رسان داشته باشیم.
بسم الله الرحمن الرحیم.
در جایی بودیم سخن از رزق و روزی خدا و... به میان آمد. دوستی به داستانی اشاره کرد و گفت: یکی بود که با حقوق پایینی(مثل کارگری) زندگی خود را می گذراند، همسایه ای داشت که حقوق سه چهار میلیون می گرفت، از او می پرسید: تو چطور با این یک تومن سر می کنی در حالی که من سه چار تومن کفافم را نمی دهد؟
هر چه می گفت: بابا با قناعت می شود و البته خدا هم بزرگ است؛ باورش نمی شد، تا اینکه گفت: من یک خیّر سراغ دارم که نمی گذارد آب تو دلم تکان بخورد، همسایه زود حرفش را قطع کرد و گفت: آدرس این خیّر را به من بده...، گفت: من چند بار گفتم خدا بزرگ است و می شود زندگی را گذراند، باورت نشد و اعتنا نکردی؛ ولی تا گفتم: خیّر هست آدرسش را خواستی؟
القصه این دوست ما گفت: نکند کار ما هم شبیه همین داستان شود که به یک فرد پولدار بییشتر از خدای دارنده ی تمام گنج ها اعتماد داشته باشیم.
«وَ الَّذِى هُوَ یُطْعِمُنىِ وَ یَسْقِین» آیه 79 شعراء
ترجمه: و کسى که مرا غذا مى دهد و سیراب مى نماید.
«وَ الَّذِى هُوَ یُطْعِمُنىِ وَ یَسْقِین»
حقیقت مهمیه، کاش باورش کنیم.