مزرعه ی سعادت

بسم الله الرحمن الرحیم.


در دوره ی که راهنمایی، یکروز یکی از معلمانمان برای تشویق بهتر ما به درس نکته ای را گفت که هنوز در ذهنم مانده، گفت: من با دیدن نمرات خوب بعد از امتحانات، چنان خستگی از تنم بدر میرفت که کانه من نبودم شبهایی به خاطر درس نمی خوابیدم و ...
دنیا هم همین است.

دنیا مانند پلیست که هر چه زحمت برای بندگی و زندگی پاک بکشی؛ وقتی که از دنیا میروی؛ با متنعم شدن از بهشت خداوند، انگار اصلا سختی و زحمت بندگی نکشیدی.
حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه می فرماید: «الدّنیا مزرعة الاخرة؛[1]دنیا مزرعه ی آخرت است». دنیا مانند مزرعه ایست که هر چه در آن بکاری، محصولش را در آن دنیا درو می کنی، البته در این دنیا هم چیزهایی دستگیر انسان می شود ولی اصل کار آنجاست.
خوشا به حال کسانیکه از این مزرعه به خوبی استفاده نموده و آن را در مسیر کاشتن بذر سعادت و بندگی خدا بکار می گیرند.
امروز که سالروز تولد مولی الموحدین علی بن ابیطالب (علیه السلام) و اولین روز از روزهای اعتکاف است؛ بندگان مخلص خدا با استفاده از این فرصت، مزرعه ی سعادت خود را پر بارتر می نمایند. [2]

و بدا به حا کسانی که مزرعه ی دنیایی خود را از وجود علفهای هرز گناه پاک نساخته و فرصت سوزی داشته باشند. « قَدْ خَسِرَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِلِقاءِ اللَّهِ حَتَّى إِذا جاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قالُوا یا حَسْرَتَنا عَلى‏ ما فَرَّطْنا فیها؛[انعام/31]آنان که دیدار [پاداش و مقام قرب‏] ما را تکذیب کردند، یقینا دچار زیان شدند. تا هنگامى که قیامت به طور ناگهان و غافل‏گیرانه به آنان رسد، مى‏گویند: اى بر ما دریغ و افسوس که نسبت به تکالیف و وظایف شرعى خود کوتاهى کردیم‏» [3]
انشاءالله که همه ی ما، از این مزرعه ی دنیا به سود آخرت بیشترین استفاده را داشته باشیم.

سخن آخر
دنیا مزرعه آخرت است، باید از این فرصت برای کاشتن بذر سعادت و بندگی استفاده کنیم تا خدای ناخواسته پشیمان نشویم.

پی نوشتها
1ـ منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئى) / ج‏19 / 86

 2ــ برای مطالعه بیشتر در مورد اعتکاف مراجعه شود به:  کتاب"شکوه امر خدا (به ضمیمۀ یادداشتی برای معتکفین)"  نوشته  حجت الاسلام علیرضا پناهیان، که تابستان 1390 برای اولین بار روانه بازار شد.

3ــ ترجمه انصاریان، ص131