وبلاگ سید

وبلاگ سید به امید خدا، حاوی مطالب متنوع مذهبی با رویکرد قرآنی و حدیثی است.

وبلاگ سید به امید خدا، حاوی مطالب متنوع مذهبی با رویکرد قرآنی و حدیثی است.

وبلاگ سید

لبریز مطلبهای نو می باشد این وبلاگ ما
مقبول دادار توانا افتد این وبلاگ ما
دارد تنوع مطلبش، با رویکردی از حدیث
و رویکردی هم ز قرآن دارد این وبلاگ ما

امیّد دارم که نشیند ذائقه ات را رفیق
"حتما " نمی گویم و گویم شاید این وبلاگ ما

هر کس شود محبوب حق، او کار و بارش روبه راست
مقبول دادار توانا افتد این وبلاگ ما

سید

آخرین نظرات
نویسندگان

۱۶ مطلب در فروردين ۱۳۹۵ ثبت شده است



بسم الله الرحمن الرحیم

در زمانهای قدیم مردی شنیده بود که اگر انسان بر خدا توکل کند وتقوا داشته باشد؛ خدا روزی رسان است. رفت در مسجد مشغول عبادت شد ولی دید خبری از غذای آسمانی نیست تا اینکه یک مسافر وارد مسجد شد و مشغول خوردن غذایش گشت، مرد عابد هم سرفه ای کرد تا این آقا دعوتش کند، خلاصه آن آقا بعد از شنیدن جریان، به این مرد گفت: خدا روزی رسان است ولی انسان هم باید سرفه ای بکند.

هرکه دندان دهد، نان دهد
مولی الموحدین علی (علیه السلام) نصیحت لقمان به فرزندش را، در حدیثی برای ما بیان می کند. لقمان به فرزندش گفت: اى پسرم! کسى که یقینش کم شده و نیّتش در طلبِ روزى ضعیف گشته، باید بداند که خداوند ـ تبارک و تعالى ـ به اراده خود، او را در سه حالتْ آفریده و به او روزى داده است ، که در هیچ یک از آن ها کارى از دست او بر نمى آمد، بنابر این، او باید بداند که خداوند ـ تبارک و تعالى ـ او را در حالت چهارم نیز روزى مى دهد.
حالت اوّل، این است که او در رحم مادرش بود و خداوند عز و جل او را در جایى استوار، روزى رساند ، به طورى که گرما و سرما اذیّتش نکرد. سپس در حالت دوم او را از آن جا بیرون آورد و روزىِ او را از راه شیر مادرش جارى ساخت و با این وسیله، او را کفایت کرد و پرورش داد و بى آن که او توان و نیرویى داشته باشد، او را بزرگ کرد. سپس در حالت سوم ، او را از شیر گرفت و روزىِ او را در کسب و کار پدر و مادرش قرار داد، و چنان در دل هاى آنان براى او محّبت و رحمت نهاد که گویى غیر از آن، چیز دیگرى ندارند ؛ به طورى که در بسیارى از حالات ، او را بر خودشان مقدّم مى داشتند. تا این که به حالت چهارم رسید و بزرگ و عاقل شد و براى خودش مشغول کسب و کار گردید .در این حال، عرصه بر او تنگ شد و به پروردگارش بد گمان گشت و همه حقوق خدا را در مالش انکار کرد، و از ترس تنگىِ روزى و بدگمانى به این که خداوند ـ تبارک و تعالى ـ اکنون و در آینده، روزىِ بازماندگانِ او را بدهد ، بر خود و خانوانده اش سخت گرفت [1]

 این حدیث، غم نخوردن انسان برای روزی را بیان می کند، و این منافاتی با سعی و تلاش و جدیت آدم ندارد. «وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏؛[نجم/39]اینکه براى انسان جز آنچه تلاش کرده چیزى نیست». به بیان دیگر، آیه 39 نجم می گوید: از تو حرکت، و حدیث می گوید: از خدا برکت، یعنی تو زحمتت را بکش، برنامه ریزیت را انجام بده، و دیگر زیاد نگران روزیت نباش، بقیه را بسپار به خدا و حرص نخور، خدا هر چه برای تو مصلحت است مقدر فرموده، چنانکه در دوران  جنینی و کودکی تو، روزی تو را می رساند.


سخن آخر
 
خداوند روزی انسان را می رساند و برای هر انسانی اندازه ای قرار داده است.
البته روزی رسان بودن خدا به معنی دست برداشتن از تلاش و کوشش انسان در مسیر زندگیش نیست، چنانکه در کودکی، با نهادن مهر فرزند در دل والدینش، آنها را به تلاش برای روزی رساندن و محافظت از کودکشان، واداشت؛ انسان هم باید وقتی بزرگ شد از تلاش و کوشش  برای کسب روزیش، غافل نشده، و قدردان زحمات والدینش هم باشد.

پی نوشتها

ـ منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئى) / ج‏19 / 861

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ فروردين ۹۵ ، ۱۴:۴۳
سید حسین سیدی

بسم الله الرحمن الرحیم

در این دنیایی که با تضادهای مختلف آراسته شده است؛ ازنظر خدا و پیامبر، انسان دو گزینه بیشتر ندارد یا در گروه حق جویان است یا در گروه هوی و هوس و ...، و خلاصه باطل گرایان، بنابراین همه تقسیمهای اعتباری دیگر، زیر مجموعه همین تقسیم قرار می گیرند مثل تقسیمی که امروزه ازآن به عنوان خوب و بد و خاکستری (میانه رو)، تعبیر می شود.


 گوش به فرمان هر کسی هستی؛ در همان جبهه ای
فردی از امام رضا (علیه السلام) پرسید: نزد ما احادیثی در فضل امیر المومنین (علیه السلام) و احادیث دیگری در فضل مخالفین شما هست، نمی دانیم چکار کنیم. حضرت فرمود: «مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ کَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ کَانَ النَّاطِقُ عَنْ إِبْلِیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِیس؛[1]‏هرکس به شخصى سخنران علاقمند و متمایل باشد، بنده اوست ، پس چنانچه سخنور براى خدا و از احکام و معارف خدا سخن بگوید، بنده خداست ، و اگر از زبان شیطان و هوى و هوس و مادیات سخن بگوید، بنده شیطان خواهد بود»

سپس حضرت از جعل فضیلت برای مخالفین خودشان پرده برداشت تا این فرد را از تحیر گرفتار شده نجات دهد.
امروز بیش از هر زمان دیگری، دنیا در تحیر و سرگردانی مانده است. در سالهای اخیر جریان تکفیری وهابی ـــ که اخبار جعلی فضایل دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) را پذیرا شدند ــ با در پیش گرفتن رویه ی آنها (دشمنان اهل بیت)، کشت و کشتار و برادر کشی را در بین مسلمین راه انداخته اند.
بر کمتر عاقلی پوشیده است که راهی که این تروریستها انتخاب نموده اند؛ راه گمراهی و شیطانیست.

حدیث فوق یک قانون کلی است و اعلام می دارد: هر کسی سخن کتاب یا نویسنده یا شبکه مجازی و ...را که مشغول به تخریب دین و اخلاق و معنویت است گوش کند؛ در جبهه باطل قرار دارد، و در مقابل کسی که مطالب کتابهای دینی وسخن انسانهای معنوی را گوش دهد؛ در جبهه حق (با شرط عامل بودن) قرار دارد.

سخن آخر
هر کس در این دنیا، گوش به فرمان یک ایده ای، یک شخصیتی و... دارد، اگر آن ایده حق باشد، این فرد در جبهه حق است (البته قبولی در جبهه حق به عوامل بسیار دیگری هم وابسته است)، و اگر از باطل و گمراهی بگوید در جبهه ی باطل قرار دارد.

خدا به ما توفیق دهد که در این جبهه ی حق، که در پیش گرفته ایم؛ ثابت قدم بمانیم.

پی نوشتها
1ـــ بشارة المصطفى لشیعة المرتضى، طبری آملی، (ط - القدیمة) / ج‏2 / 221



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ فروردين ۹۵ ، ۲۲:۲۳
سید حسین سیدی



بسم الله الرحمن الرحیم

این دوره و زمانه مد شده که تا به کسی از ناشرعی بودن کارش می گویی؛ می گوید" ای بابا دلت پاک باشد و از این جور حرفها ، جالب اینکه الان دیگر سخن کاهلان نماز و روزه فقط نیست و به جاهای دیگر هم سرایت کرده است.مگر می شود انسان خداناخواسته، چشمش دنبال ناموس مردم باشد و بعد بگوید: دلم پاک است، آیا اینان قبول دارند که دیگران هم به ناموس آنها چشم دوخته و بگویند: دلم پاک است؟

نیکویی و پاک بودن این است
حضرت علی (علیه السلام) که در آستانه تولد پر برکتش هستیم؛ می فرمایند: «ثَلَاثٌ‏ مِنْ‏ عَمَلِ‏ الْأَبْرَارِ إِقَامَةُ الْفَرَائِضِ‏ وَ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ وَ احْتِرَاسٌ مِنَ الْغَفْلَةِ فِی الدِّینِ؛[1]سه چیز از کارهای نیکان است: انجام واجبات الهی، ترک و دوری از گناهان، مواظبت و رعایت مسائل و احکام دین»
شاید برای کسی سوالی پیش بیاید که: انجام واجب و ترک گناه که معلوم است، مولفه سومی که می گوید: "مواظبت و رعایت مسائل و احکام دین " این چیست؟ مگر رعایت احکام، جدای از انجام واجبات است؟

ممکن است کسی واجبات الهی را بجا آورد (از لحاظ کمّی)، ولی کیفیت لازم را نداشته باشد، به نظر می رسد که فرق بین مولفه ی اول ( انجام واجبات) و مولفه ی سوم (مواظبت مسائل دین) در همین نکته باشد.
 در متن عربی حدیث هم واژه " الْغَفْلَةِ " آمده و این واژه به ما می فهماند که ممکن است کسی واجبات الهی را انجام دهد ولی غفلت و فراموشی و ... هم داشته باشد، در مقابل اینها آدمهای خوب دیگری هستند که شش دانگ حواسشان به دین و دیانتشان است و کمتر دچار سهو و اشتباه می شوند.

بله نیک بودن و خوب بودن، به این است که فرامین خداوند را بجا آورده و از گناهانی که دستور ترکش را فرموده؛ دوری کنیم.
نباید غفلت شود که کسی این سخنان را می گوید که در محراب عبادت (در حال خواندن نماز، با زبان روزه)  به شهادت رسید.

تعبیر امروزی "دل پاک بودن" توجیهی برای سرپوش گذاشتن بر ندانم کاریها و شیطنتهای برخی شده است، در حالی که مولی الموحدین علی(علیه السلام) انسان خوب و نیک را به معنی انجام دهنده واجبات الهی و تارک از گناهان و معاصی دانسته است.

پی نوشتها
1ــــ  بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج‏75 / 81

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ فروردين ۹۵ ، ۱۵:۱۵
سید حسین سیدی


بسم الله الرحمن الرحیم.


از او پرسیدند: چرا گرفتار مواد مخدر شدی؟ گفت: ای داد و بیداد از دست رفیق ناباب، به او گفتند: آیا نمی شد با دوستان درست و حسابی بگردی؟ گفت: اتفاقا همسایه امان آدم درسخوان و سر به زیری بود، ولی به خیال خودم این دوستان معتادم مرام بیشتری داشتند، تا اینکه امروز دانستم ...


همراهی با دوستان خیرخواه

حضرت عبدالعظیم حسنی از قول امام جواد (علیه السلام) در باره همراهی با دوستان خوب و خیرخواه، چنین بیان می کند: «مُلَاقَاةُ الْإِخْوَانِ‏ نُشْرَةٌ وَ تَلْقِیحٌ لِلْعَقْلِ وَ إِنْ کَانَ نَزْراً قَلِیلا؛[1] ملاقات و دیدار با دوستان و برادران - خوب - ، موجب صفاى دل و نورانیّت آن مى گردد و سبب شکوفائى عقل و درایت خواهد گشت ، گرچه در مدّت زمانى کوتاه انجام پذیرد»


یکی از بهترین دوستان در این دنیا، اهل بیت (علیهم السلام) بودند که کسانی مثل عبدالعظیم حسنی افتخار همراهی با یکی از این دوستان (امام جواد ــ علیه السلام ــ) را داشتند. ما هم با همراهی با معارف اهلبیت (علیهم السلام) و رفتن به زیارت قبورشان، ودوستی با شیعیان مخلصشان، می توانیم زمینه پیشرفت خود را آماده کنیم.


انسان موجودی اجتماعیست و داشتن رفیقان و دوستان مخلص، بخشی از زندگی او را تشکیل می دهد. اغلب کسانی که به جایی رسیده اند؛ موفقیت خود را مدیون همراهی و تشویق دوستان و خانواده (به عنوان یک دوست) می دانند.


همانظورکه برای پیشرفت دنیایی، دوستان خود را گزینش مینماییم؛ برای پیشرفت اخروی هم باید از گزینش دوستان مسجدی و هیئتی، غفلت نورزید.


سخن آخر

دین اسلام بر دوست یابی صحیح تاکید، و آن را موضوعی برای تکامل زندگی و عقل انسان می داند.

همراهی با انسانهای معنوی و پیرو اهلبیت (علیهم السلام) ما را در راه رسیدن به اهداف مسلمانیمان، یاری می دهد.


پی نوشتها

1 ــ الأمالی (للمفید) ص 329

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ فروردين ۹۵ ، ۰۴:۳۰
سید حسین سیدی


بسم الله الرحمن الرحیم.

این ره که می روی به ترکستان است، این ضرب المثل را به کسی می گویند که موقعیت خود را نشناسد و همین طوری بخواهد دل به دریا بزند. در این موارد توکل بر خدا و هر چه پیش آید خوش آید و امثالهم؛ غالبا جواب عکس می دهد، چون اینجا جای توکل نیست.


عدم موقعیت شناسی مساوی با درد سر
امام جواد (علیه السلام) می فرماید: «مَنْ‏ لَمْ‏ یَعْرِفِ‏ الْمَوَارِدَ أَعْیَتْهُ الْمَصَادِر؛[1]هرکس موقعیّت شناس نباشد جریانات، او را مى رباید و هلاک خواهد شد».

عدم موقعیت شناسی و برنامه ریزی برای ورود در کارها، عواقبی دارد که بر هیچ کس پوشیده نیست.

 البته گاهگاهی انسان باید در لحظه تصمیم بگیرد، گر چه در اینجا برای برنامه ریزی و برانداز کردن موقعیت، فرصت چندانی نیست، ولی تجربه انسان در این لحظات حساس به کمک انسان آمده و راه درست تر را به انسان نشان می دهد.

هر چه انسان در لحظات حساس زندگی، عقل خود را بیشتر بکار بگیرد (احساسی برخورد نکند) و از خدا مدد نموده و به قصد او حرکت کند؛ موفق تر می شود.

 موقعیت حساس منطقه

متاسفانه عدم موقعیت شناسی برخی دولتهای مسلمان، وصد البته در جهت خواست دشمنان خدا قدم برداشتن، باعث بوجود آمدن خسارتهایی برای امت اسلام شده است.

اگر به مسائل کشورمان هم نظری بیفکنیم؛ باید بگوییم که باید موقعیت خود را در این منطقه ی حساس شناخته و با حرفهای احساسی و ناپخته و جناحی، موقعیت کشور را به خطر نیندازیم.

باید اقتصاد مقاومتی را جدی گرفته و از امید کاذب به رفع تحریمها (احساسی برخورد کردن)، به امید عقلانی و تجربه شده منتقل شویم.
هیچ گزینه ای نمی تواند جایگزین تکیه بر توان داخلی و استفاده از ظرفیتهای کشور (اقتصاد مقاومتی) شود، به شرطی که با برنامه ریزی و انسجام کافی وارد میدان شویم.

سخن آخر
عدم موقعیت شناسی، باعث هدر رفتن نیرو و استعدار انسان می شود و چه بسا عواقب جبران ناپذیری برای او رقم بزند.
با نهایت تاسف، برخی دولتهای مسلمان، موقعیت خود را نشناحته و به جای خویشتنداری و مصالحه، تروریستها را حمایت می کنند.

پی نوشتها
1ــ بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج‏75 / 364


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ فروردين ۹۵ ، ۱۶:۵۱
سید حسین سیدی

بسم الله الرحمن الرحیم

ضرب المثلی هست که می گوید: هر که بامش بیش، برفش بیشتر، این ضرب المثل در مورد کسیست که دارای امتیازاتیست و طبعا مسولیتها و گرفتاریهای خاص خودش را هم دارد.


دلبسستگی به مال دنیا
 امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «مَنْ کَثُرَ اشْتِبَاکُهُ بِالدُّنْیَا، کَانَ‏ أَشَدَّ لِحَسْرَتِهِ‏ عِنْدَ فِرَاقِهَا؛[1] کسی که زیاد با دنیا گره خورده باشد حسرت و اندوهش هنگام جدایی از آن زیادتر خواهد بود».

نکته ی ضروری: نه عقل و نه شرع هیچکدام تایید نمی کنند که انسان به بهانه  بی اعتنایی به دنیا، در پی تامین معاش زندگی نباشد و یا کم کاری کند . ...، انسان مسلمان باید اگر خداوند مالی و مکنتی به او عطا کرد؛ آن را آنگونه که خدا فرموده خرج کند یعنی مطابق شان خود از مال دنیا استفاده نموده و نسبت به خمس و زکات بی مبالات نباشد، در این صورت کسی نمی گوید: این مال دنیا بد است.
ولی متاسفانه دنیاگرایان به بهانه تامین امرار معاش زندگی، در دنیا غرق شده و بعضی آنها نه تنها از وجوهات شرعی غافلند بلکه بر ضد این شعائر هم جوسازی می نمایند، اینگونه دنیاگرایی و سرمایه داری بد است، نه صرف پول دار بودن


هر چه انسان در این دنیا نسبت به جمع پول حریص  باشد؛ موقع فراق و جدایی از سرمایه و پولش، حسرتش بیشتر خواهد بود، چون تکیه اصلیش بر مال دنیا بوده و اینک هم آنرا از دست می دهد)، چه این فراق زمانی باشد که پولش را دزد میبرد و امثالهم، و چه زمانی که برای همیشه (موقع مرگ) با پول و سرمایه اش خداحافظی می کند.
هر چه انسان بیشتر توجهش بر خدا باشد؛ وقت از دست دادن مال دنیا، زیاد غصه نمی خورد، چون مال دنیا اعتباریست و آن دنیا سرای اصلیست.

سخن آخر

مال دنیا بد نیست و طرز استفاده از آن، و دلبستگی شدید به آن بد است.
امام صادق (علیه السلام)  حسرت و اندوه را برای انسان دلبسته به دنیا، موقع جدایی از آن، بیان فرموده و به ما این پیام را می دهد که زیاد دلبسته دنیا نشوید.

پی نوشتها
الکافی (ط - الإسلامیة) / ج‏2 / 320

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ فروردين ۹۵ ، ۲۳:۰۶
سید حسین سیدی



بسم الله الرحمن الرحیم

 

از قدیم و ندیم گفته اند: هر چیزی که از عمرش بگذرد؛ کهنه می شود الا دوستی که هر چه از عمرش بگذرد؛ نوتر و جذاب تر می شود.

 در اسلام بر دوست گزینی تاکید شده و از دوستی و رفاقت با نااهلان نهی شده است.

این دوست یابی را در سطح وسیعتر برای کشورها هم می شود در نظر گرفت.

 

دوستی که در ظاهر جذاب است ولی ... ...

 

امام جواد (علیه السلام) که تولدش را در پیش رو داریم؛ نسبت به دوست یابی می فرماید:«اِیاک و مصاحبة الشریر ، فاِنه کالسیف المسلول یحسن منظره و یقبح اَثره؛[1]از همراهی و رفاقت با آدم شرور بپرهیز ،زیرا که او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است»

شاید تا لفظ دوستی به میان می آید، ذهن منصرف شود به دو سه تا جوان (پسر) که ممکن است کمی هم شیطنت کنند و گوششان بدهکار به حرف بزرگترها نباشد و ...، متاسفانه گاهگاهی در اجتماع دیده می شود که کار از اینحرفها هم گذشته و دوستی بین دو نامحرم ــ که هر دوشرورند و جامعه را به تباهی می کشند ــ مد شده است.

خداوند عاقبت ما و فرزندان ما را ختم به خیر کند.

 

دوستی با کشورهای شرور، رفاقتی خانمانسوز

مشکل برخی از کشورهای مسلمان که کارشان به برادرکشی و همزبان کشی رسیده است؛ دوستی با کشورهای شرور است.

اینها با ظاهری جذاب و فریبنده خود را در لباس دوست معرفی نموده، ولی باطنی کینه جو و خطرناک دارند.

 

کشور ما که در مذاکرات هسته ای بنا به مصالحی، با کشورهای شرور دنیا مراوداتی داشت؛ باید مواظب باشد که به این جنگ افروزان به ظاهر فرشته، اعتماد ننماید، چنانکه دیدیم بعد از اینکه ما تعهدات خود را انجام دادیم اینان هر روز به بهانه های مختلف از انجام تعهدات طفره می روند.

در این میان بعضی کشورهای اروپایی موضعی به ظاهر دوستانه گرفته و مشکل را همراهی نکردن آمریکا در رفع تحریمها می دانند. بر هیچ عاقلی پوشیده نیست که اینها با هم مواضع مشترکی دارند وگرنه توپ را به زمین آمریکا نمی انداختند.

 

سخن آخر

امام جواد (علیه السلام) از رفاقت با آدمهای شرور، ما را برحذر داشته و شرور را دارای ظاهری جذاب و باطنی زشت و خطرناک می داند. آمریکا و کشورهای مستکبر همپیمان او، کشورهای شروری هستند که همراهی با سیاستهای آنان برای مسلمانان عواقب خطرناکی دارد که جنگ یمن و ... از جمله آنهاست.

پی نوشتها

1ــ مسندالامام الجواد،ص243


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ فروردين ۹۵ ، ۲۲:۲۷
سید حسین سیدی





بسم الله الرحمن الرحیم

این "پول " چه ها می کند! این دنیاطلبی و منفعت گرایی، چه خیانتها و جنایتهایی را رقم زده و خواهد زد. داعش تروریست، برای رسیدن به خلافت دنیایی و قدرت طلبی، همکیشان خود را مثل آب خوردن سر می برد و ...

هشدار نسبت به حب دنیا
امام سجاد (علیه السلام) می فرماید: «حُبُّ الدُّنْیَا رَأْسُ کُلِّ خَطِیئَة؛[1]ریشه همه  خطاها (و بدی ها)، دلبستگی به دنیا است»

انسان مسلمان باید برای دنیایش کار کند ولی وقتی دنیای او با اوامر الهی منافات داشته باشد، نباید مسلمانی خود را فدای دنیایش کند.
تفاوت اصلی دنیای غرب با دنیای اسلام در همین نکته است، آنها برای بدست آوردن دنیا دست به هر کاری می زنند جنگ، درگیری، اختلاف افکندن بین دیگران، برای بدست آوردن منافع خود و ..

اینان برای بدست آوردن منافع خود، ملتها و دولتها را به جان هم می اندازند. اینان با سیاستهای شیطانی خود، برای محو معنوت و اخلاق در جهان تلاش می کنند، حمایت از گروههای تروریستی در منطقه و تقویت همه جانبه آنها، در راستای منفعت طلبی آنها صورت می گیرد.

 وظیفه مسلمین سنگینتر است.
متاسفانه بعضی دولتهای مسلمان با در پیش گرفتن سیاست همکاری با مستکبران و منفعت طلبان جهانی، هم اعتبار اسلام و مسلمانی را برده اند و هم اعتبار و آبروی خود را

کمک مالی بعضی دولتهای مسلمان از تروریستهای داعش، و فرستادن نیرو برای جنگ افروزی در یمن و ...، نمونه ای از دنیا طلبی این دولتها است. . بعضی از کشورهای مسلمان دیگر، با در پیش گرفتن سیاست سکوت در برابر مسائل جهان اسلام (مثل مالزی و ...) دنیا طلبی خود را دنبال می کنند، شاید کشورهایی مثل مالزی از لحاظ اقتصادی از ما بهتر باشند، ولی آن دنیا دیگر از وضعیت مسلمانی نمی پرسند و از وظایف مسلمانی می پرسند، می پرسند که آیا ذبح شدن مردم مسلمان سوریه و عراق و دیگر ممالک مسلمان، برای شما مسئله ای نبود؟
 
سخن آخر
امام سجاد (علیه السلام) حب دنیا و دنیا گرایی را ریشه ی تمام گرفتاریها و بدیها می داند.
دنیا طلبی بعضی از دولتهای مسلمان، به تبعیت از دنیای مادی گرایانه ی غرب، اعتبار اسلام و مسلمانی را زیر سوال برده است.




پی نوشتها
1ــ کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص131 ،



۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ فروردين ۹۵ ، ۱۱:۴۳
سید حسین سیدی




بسم الله الرحمن الرحیم


گاهگاهی بعضی از شعرها و جمله ها، بین عامه مردم دست بدست می شود و خریدار پیدا می کند، آن عبارت این است " خواهان کسی باش که خواهان تو باشد" البته این جمله نیاز به چکش کاری دارد و عقل این را در تمام مواقع قبول ندارد ، اما از لحاظ کلی این یک برنامه برای خردمندان است، همچنین این جمله لزوما به معنی منفعت طلبی نیست..

توصیه امام هادی (علیه السلام) به متوکل
‏امام هادی (علیه السلام) نسبت به متوکل عباسی فرمودند: «لَا تَطْلُبِ الصَّفَاءَ مِمَّنْ کَدَرْتَ عَلَیْهِ وَ لَا النُّصْحَ‏ مِمَّنْ‏ صَرَفْتَ‏ سُوءَ ظَنِّکَ‏ إِلَیْهِ فَإِنَّمَا قَلْبُ غَیْرِکَ لَکَ کَقَلْبِکَ لَهُ؛[1] از کسى که نسبت به او کدورت و کینه دارى ، صمیّمیت و محبّت مجوى
همچنین از کسى که نسبت به او بدگمان هستى ، نصیحت و موعظه طلب نکن ، چون که دیدگاه و افکار دیگران نسبت به تو همانند قلب خودت نسبت به آن ها مى باشد»

نکته ی ضروری در این حدیث آن است که با آنکه متوکل، دشمن حضرت بود ونسبت به آن حضرت کینه داشت؛ ولی حضرت نسبت به او کینه توزانه برخورد نمی کند و او را هم  نصیحت می فرماید.
 و این می رساند که مفاد این حدیث در همه جا نباید مورد استفاده قرار گیرد.

شاید این حدیث بیشتر ناظر به دشمنان کینه توز  و لجوج باشد. این حدیث به ما می آموزد که دشمنان ما مثل آمریکا و استکبار جهانی، برای ما خیر و خوشی نمی خواهند، اگر چه در ظاهر خود را هم دوست نشان دهند.
اعتماد و دلبستگی  (نه رابطه) با دشمنان تابلودار و مستکبرین جهانی، نتیجه ای بجز خسارت برای ملت ایران ندارد، چنانکه تا الان همینگونه بوده است و عمل نکردن به تعهداتشان در برجام، این موضوع را اثبات نمود.

سخن آخر
 اعتماد بر کسی که به ما اعتماد ندارد مثل دشمنان اسلام و ایران و قرآن و بشریت، بنا به احادیث معصومین (علیه السلام) کار درستی نیست.
ما نباید از دشمن انتطار خوبی داشته باشیم و عمل خود را هم با این اعتقاد هماهنگ کنیم.

پی نوشتها
1 ــ بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج‏71 / 181


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ فروردين ۹۵ ، ۲۰:۲۳
سید حسین سیدی




بسم الله الرحمن الرحیم

امروز یعنی 21 فروردین مصادف با شهادت مردی از مجاهدان جنگ تحمیلی بود، او که عمری را در راه خدمت به نظام اسلامی گذراند؛ بدست عوامل منافقین مزدور به شهادت رسید و مزد مجاهدتهای خود را گرفت.

شهیدان زنده اند
خداوند در قرآن می فرماید: «و لا تحسبن قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون؛[آل عمران/169]و کسانی که در راه خدا کشته می شوند، مرده مپندار بلکه نزد خدایشان زنده اند و روزی می خورند»

این پندار غلط نه تنها مختص زمانهای قبل (زمان نزول آیه شریفه) بوده، بلکه در زمان ما هم برخی ها کشته شدن در راه خدا را با عباراتی مثل "جانش را از دست داد " و ... به حاشیه می برند.
راه کسانی مثل شهید صیاد شیرازی که به نظام اسلامی خدمت نموده و برای بالندگی آن زحمتها کشیدند؛ در این دنیا زنده و پاینده است و در آن دنیا هم نزد پروردگارشان متنعم هستند.
 
شهیدان هسته ای، شهیدان راه پیشرفت کشور
20 فروردین روز فن آوری هسته ای بود، این فن آوری را دانشمندانی متعهد و مومن، برای ایران اسلامی به ثمر نشاندند. شهیدان هسته ای ما  برای پیشرفت و سربلندی ایران اسلامی، به یک جهاد علمی دست زدند و نام ایران اسلامی را در جهان بلند آوازه ساختند هر چند به قیمت فدا شدن جان عزیزشان تمام شد. بر ماست که نگذاریم دستاوردهای آنها در حاشیه های مذاکرات هسته ای و توافق برجام گم شود و انشاءالله اینگونه هم نخواهد شد.

سخن آخر
قران، شهیدان را زنده دانسته و اعلام می دارد آنها نزد خدایشان روزی می خورند، و چه کس می داند شاید آنها زنده باشند و ما مرده، آنها به وظایف خود عمل کردند و مزدشان را هم گرفتند، ما هم باید به فکر انجام وظایف انسانی و الهیمان باشیم.


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ فروردين ۹۵ ، ۲۳:۴۷
سید حسین سیدی