قدر شبهایی که تمام شد؛ دانستیم؟

بسم الله الرحمن الحیم

شبهای  قدر هم تمام شد و خوشا به حال آنهایی که قدر این شبها را دانستند.
خوشا به حال آنهایی که گرد غفلت را از دلهایشان در این شبها زدودند.


بی تردید کسانی موفقند که دعاها و اذکار این شبها را در دل خودشان نهادینه کنند.

در این شبها می خواندیم که: «یَا مَنْ‏ لَا مَفَرَّ إِلَّا إِلَیْه‏» [1]

ترجمه دعا: ای کسی که پناهگاهی نیست بجز تو

در  قرآن هم می خوانیم: «فَفِرُّوا إِلَى‏ اللَّهِ‏ »  (  آیه 50 ذاریات)

ترجمه آیه: پس (از عذاب خدا به وسیله توحید و تسلیم) به سوى خدا بگریزند. [2]

شکی نیست که فرار بسوی خدا، یعنی مل به فرامین خدای بزرگ، و این بندگی من و تو را می طلبد

در بعضى از روایات از امام صادق ع نقل شده که منظور از" فرار به سوى خدا" حج و زیارت خانه او است‏ روشن است که حج یکى از مصادیق واضح فرار به سوى خدا مى‏باشد چرا که حج انسان را به حقیقت توحید و توبه و انابه آشنا مى‏سازد و در پناه الطاف خداوندى جاى مى‏دهد.

خلاصه،  فرار بسوی خدا و رحمت خدا، برنامه بندگان بیدار دل خداست که این شبها بیشتر به آن عمل نمودند، و در بقیه ی سال هم این شعار را عمل خواهند کرد.

 

پی وشتها
1ــ زاد المعاد - مفتاح الجنان / / 434 / دعاء الجوشن الکبیر ..... ص : 430
2ــ ترجمه مشکینی ص522
3ــ تفسیر نمونه ج‏22 ص   378   

برای مطالعه در مورد فرار بسوی خدا، کلیک کنید