بسم الله الرحمن الرحیم
در فیلمی که در سالهای اخیر نشان می داد، پسر خانواده به دلایل رفیق بازی و طلبکاری، وارد مقوله ی ربا شده بود. پدر خانواده متوجه شد که پسرش، خود را به گناهی بزرگ آلوده نموده است، خلاصه پدر و پسر رفتند و طی یک جر و بحث لفظی با کسی که به پسر خانواده ربا می داد؛ توانستند معامله را به هم بزنند.
بعد از آن ماجرا عموی پسر خانواده به برادر زاده اش گفت: گر چه حرمت ربا را می دانی ولی این را هم باید دانی که ربا جلو فعالیت و کار را می گیرد. کسی که پولدار است و مال خود را به دیگران می دهد تا به او سود دهند؛ این پولش را در راه فعالیت و تلاش دیگر، به کار نمی گیرد.
خدای ناخواسته افراد پولداری ممکن است به زعم خود فکر کنند که چرا ما خودمان را به زحمت کار وتلاش دیگر بیندازیم، همین پول را به دیگران می دهیم و سودش را هم می گیریم.
بنابراین راحت طلبی و مادی گری، باعث ترغیب اینها به این گناه مختل کننده ی کار مفید در جامعه می شود.
جالب اینکه ربا دهنگان، ممکن است مدعی شوند که ما گر چه سود هم می گیریم ولی به نحوی به افراد دیگرهم کمک می کنیم.
در جواب ربا دهندگان باید گفت: اگر تو راست می گویی؛ خمس و زکات اموالت را بپرداز و اینگونه به افراد کمک کن.
خداوند می فرماید: «یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا وَ یُرْبِی الصَّدَقاتِ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثیمٍ» آیه 276 بقره
ترجمه آیه: خدا، ربا را نابود مىکند؛ و بخششهاى خالصانه را رشد مىدهد. و خدا هیچ ناسپاس گنهپیشهاى را دوست نمىدارد. [1]
می دانیم که صدقه یا واجب است یا مستحب، و صدقه واجب همان خمس و زکات است که در صورت وجوب شرایطش واجب می شود.
اگر کسانی که پولدارند، در وهله اول خمس و زکات واجب خود را، و در وهله دوم به مردم قرض، بپردازند (برای سامان گرفتن کارهای مردم)؛ هم به وظیفه مسلمانی خود عمل نموده و هم جامعه را درگیر باز پرداخت سود ربا و مسائل روانی آن نمی کنند.
سخن آخر: باید با بها دادن به کسب و کار مفید و دوری از راحت طلبی ، و بها ندادن به مادیگری، و توجه به منع خداوند از حرمت ربا، جامعه را از وجود این گناه، پاک کنیم.
انشاالله
پی نوشتها
1ــ ترجمه رضایی ص47
برای مطالعه در مورد فلسفه ی حرمت ربا، کلیک کنید.
