کمرنگ جلوه دادن کشف حجاب رضاخانی

بسم الله الرحمن الرحیم

هفده دی سالروز  کشف حجاب رضاخان است، به این مناسبت مقاله خود را با خاطره‌ای شروع می‌کنم.

دوستی می‌گفت: یکبار با یکنفر وارد بحث و جدل سیاسی شدیم؛ بحث به مشکلات فرهنگی و آسیب‌های اجتماعی مثل حجاب رسید، بعد از آن بحث به رضاخان ــــ که یکی از اقدامات او کشف حجاب بود، رسید، دیدم این آقا برای انتقاد از بعضی از سیاست‌های ایران، از اقدامات رضاخان حمایت می‌کند و کشف حجاب و اقدامات ضد دینی او را توجیه می‌نماید؛ دقیقاً مثل بعضی از به اصطلاح روشنفکرها که عنوان استاد دانشگاه بودن را هم یدک می‌کشند. [1] گفت به این فرد گفتم: گر چه تو شاید با ایران مشکل داشته باشی؟ ولی این دلیل نمی‌شود با دین و شریعت در بیفتی و از کسی حمایت کنی که در اقدامات ضد دینی او از جمله کشف حجاب ومنع  او ازعزاداری سیدالشهداء (علیه السلام) شکی نیست.
 

رضاخان کسی بود که خطاب این آیه متوجه اعمال و رفتار اوست. «وَ لا تَقْعُدُوا بِکُلِّ صِراطٍ تُوعِدُونَ وَ تَصُدُّونَ‏ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ تَبْغُونَها عِوَجاً»[2]

ترجمه: و بر سر هر راهى منشینید که کسانى را که به خدا ایمان آورده‏اند [به مصادره اموال، شکنجه و باج خواهى‏] بترسانید، و از راه خدا بازدارید، و بخواهید آن را [با وسوسه و اغواگرى‏] کج نشان دهید.[3]

ترجمه این آیه چقدر به سربازان رضاخان می‌خورد، سربازانی که بر سر خیابان‌ها ایستاده و با زور سرنیزه و داد و بیداد، حجاب را از سر بانوان در می‌آوردند.
‌



برای مطالعه بیشتر در مورد کشف حجاب رضاخانی، کلیک کنید.


پی‌نوشتها
1ــ کلیک کنید.

2ــ آیه 86 اعراف
3ــ ترجمه انصاریان، ص111

کلمات کلیدی: رضاخان، منع حجاب، ضدیت با دین، هفده دی

خدا هست و به کسی هم ظلم نمیکند

بسم الله الرحمن الرحیم.

یک مردی به  پیرایشگاه رفت. حرف از خدا و پیامبر و دین به میان آمد، چون عده‌ای آنجا بودند بحث و جدل بالا گرفت. سلمانی بحث را اینطور در دست گرفت که اگر خدایی باشد نباید ابن همه جنگ و دعوا و نابسمانی در جهان باشد و از این حرفها...هر چه مرد، به او جواب می‌داد، نتیجه بخش نبود تا اینکه...

یک نفر رهگذر با موهای نامرتب و ژولیده از جلو پیرایشگاه رد شد، مرد رو به سلمانی کرد و گفت: فکر نکنم پیرایشگاهی وجود داشته باشد، سلمانی گفت: چرا؟

مرد گفت: برای اینکه اگر پیرایشگاهی وجود می‌داشت، نباید امثال این رهگذر ــ که موی سر پریشان و ژولیده و نابسمانی دارند ــ وجود داشته باشند. آن موقع، سلمانی جواب خودش را گرفت و دیگر حرفی برای گفتن نداشت.

سلمانی نمی‌دانست که خداوند به کسی ظلمی نمی‌کند و دعوا و درگیری هر کسی و هر جامعه‌ای و خوشبختی هر کس و هر جامعه‌ای، در وهله اول در گرو اعمال خودشان است (بحث در این باره زیاد است و مجال بیشتری می‌طلبد).

خداوند می‌فرماید: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَیْها وَ ما رَبُّکَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبیدِ»[1]


ترجمه:کسى که عمل صالحى انجام دهد، سودش براى خود اوست؛ و هر کس بدى کند، به خویشتن بدى کرده است؛ و پروردگارت هرگز به بندگان ستم نمى‏کند!


پی‌نوشتها
1ــ آیه 46فصلت.


کلمات کلیدی: سلمانی، دعوا و نابسمانی، خدا، ظلم

فراموشی خدا، فراموشی خود

بسم الله الرحمن الرحیم.

سالها پیش در کتابهای مدارس می‌خواندیم که شبان درستکاری بود که به صاحب گوسفندان می‌گفت چرا آب درشیر می‌ریزی و به خورد مردم می‌دهی؟،کار خوبی نیست.

یکروز که چوپان در خواب بود، باران شدیدی بارید و گوسفندان را سیل برد. بعد که صاحب گوسفندان از چوپان، جویای حال گوسفندان شد، چوپان گفت: آبی که درون شیر می‌ریختی جمع شد و گوسفندان را برد. بنابر این کسی که خدا را، وجدان را، انسانیت را فراموش کند، در حقیقت خود را فراموش کرده است.

خدای بزرگ نیز در قرآن می‌فرماید: «وَ لا تَکُونُوا کَالَّذینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُون»[1]

ترجمه: همچون کسانى نباشید که خدا را از یاد بردند، خدا هم آنان را نسبت به خودشان به فراموشى انداخت [و فرصتها را به باد دادند]؛ آنها به حقیقت منحرفند.[2]

پیام آیه اینست که هر کس دستورات خدا را به حاشیه ببرد، در حقیقت خودش را به حاشیه برده است.

کسی که به دیگران احترام نمی‌گذارد و کوچکتر و بزرگتر سرش نمی‌شود، غافل از اینست که دیر یا زود، این بی‌احترامی به او باز خواهد گشت؛ عدم احترام به پد و مادر که بحث دیگریست واثرش خیلی واضح است.

کسی که چشم و دلش پاک نیست و پایبندی چندانی به محرم و نامحرم ندارد، اثر این اعتقاد، بر روی خانواده او ظاهر می‌شود و این موضوع را کم و بیش شاهدیم.
 
پی‌نوشتها
1ــ آیه19حشر.
2ــ ترجمه طاهری، ص548.

کلمات کلیدی: چوپان، شیر، سیل، فراموشی یاد خدا، فراموشی خود

توفیق از خدا خواهیم

بسم الله الرحمن الرحیم.

در دوران کودکی با بچه‌های هم سن و سال بازی می‌کردیم؛ یک توپ پلاستیکی پاره‌پاره داشتیم؛ با هم شوخی می‌کردیم که لنگه این توپ در دنیا پیدا نمی‌شود؛ راست هم می‌گفتیم توپی آنچنان در دنیا پیدا نمی‌شد. حالا که بزرگ شده‌ایم و بحمدالله وارد فضایی مجازی شده‌ایم، وبلاگی تشکیل داده‌ایم که لنگه آن در دنیا پیدا نمی‌شود، و در این میان توفیق ما به دست خداوند است.

در قرآن کریم از قول حضرت شعیب (علیه السلام) می‌خوانیم: «وَ ما تَوْفیقی‏ إِلاَّ بِاللَّهِ»[1]

ترجمه: و توفیق من، جز به خدا نیست.
 
نکته: از آنجایی که یک‌سال ازشروع وبلاگ‌نویسی بنده در «بلاگ» می‌گذرد، و پارسال در همین روزها شروع به نوشتن کردم، این خاطره را نوشتم.

خداوند، بنده و تمام مبلغان فضای مجازی را توفیق دهد که در صراط  مستقیم، قدم برداریم.
 
از همه مخاطبان گرامی انتظار دعای خیر و نقدهای سازنده را دارم.
‏
پی‌نوشتها
1ــ آیه 88هود.

کلمات کلیدی: توپ پاره‌پاره، دوران کودکی، وبلاگ، توفیق خدا، فضای مجازی

قضاوت عجولانه،خوب نیست

بسم الله الرحمن الرحیم

بعد از اینکه از خانه بیرون زد، بعد از مدتی دست به جیبش برد تا کیف پولش را در بیاورد که دید اثری از کیف پولش نیست؛ اطراف خود را نگاه کرد و به آدم‌هایی که  در طول پیاده‌رو قدم برمی‌داشتند نگاه کرد؛ دید که یکی از آنها کمی مشکوک است و تندتند راه می‌رود، با خودش گفت: نکند این آقا پول ما را...

به دلش افتاد که برود و جلو او را بگیرد، بعد فکر کرد که همینطوری نمی‌شود به مردم گمان بد پیدا کرد شاید کیف پولم را درخانه جا گذاشته باشم؛ به خانه زنگ زد و شنید که چون عجله داشته، کیف پولش را در خانه جا گذاشته است.

 دید که آن آقایی که به او گمان بد پیدا کرده بود، خیلی هم انسان با شخصیت و موّجهیست و تند راه رفتن او هم هیچ  مشکوک نیست.

خیلی از ما هم شاید اینگونه قضاوت‌های عجولانه‌ای داشته و بعد متوجه شده‌ایم که آنگونه نبوده و ما گمان بد به رفیق، همکلاسی و...پیدا کرده بودیم.

خدا می‌فرماید: «یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اجْتَنِبُواْ کَثِیرًا مِّنَ الظَّنّ‏ إِنَّ بَعْضَ الظَّنّ‏ إِثْمٌ» [1]

اى کسانى که ایمان آورده‌اید! از بسیارى از گمان‌ها بپرهیزید، چرا که بعضى از گمان‌ها گناه است.

البته اینکه انسان در روابطش با دیگران، باید خیلی مواظب باشد و حرف‌های از این قبیل، آن بحث دیگریست و باید هم باشد؛ ولی گمان بد به دیگران و قضاوت عجولانه در مورد آنها داشتن، کار خوبی نیست.

پی‌نوشتها
1ــ آیه 12 حجرات.

کلمات کلیدی: کیف پول، گم شدن، گمان بد، قضاوت عجولانه

برای رسیدن به نتیجه مطلوب اخروی، باید سختی کشید

بسم الله الرحمن الرحیم.


فصل امتحانات بود، معلم برای ترغیب بیشتر ما به درس خواندن در ایام امتحانات و تحمل سختی درس خواندن، گفت: من وقتی که امتحان داشتم، به خودم سختی می‌دادم و درس می‌خواندم، بعد از مؤفق شدن درامتحانات، سختی‌های درس خواندن از یادم می‌رفت و آن سختی‌ها به شیریی تبدیل می‌شد. دقیقاً همین حکایت هم برای آن دنیا قابل تصور است.

در سوره طور، در مورد حال و حکایت مؤمنانی که پس از گذراندن مشکلات و موانع دینداری، حالا در کمال آرامش و خوشرویی در بهشت خداوندی هستند، می‌خوانیم: «وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلىَ‏ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُون» [1]

ترجمه: و برخى از آنها به برخى دیگر رو کرده از (حال دنیوى) یکدیگر مى‏پرسند.

آیه بعدش می‌فرماید:  «قَالُواْ إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فىِ أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ»[2]

ترجمه: گویند همانا ما پیشتر (در دنیا) در میان خانواده خود بیمناک (از عواقب امر) بودیم.

و در نهایت هم از اینکه توفیق خداوندی شامل حالشان شده است، خوشحالند. «فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَ وَقَئنَا عَذَابَ السَّمُوم»[3]


ترجمه: پس خداوند بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سوزان دردآور نگه داشت.

نتیجه اینکه: رسیدن به نتیجه مطلوب اخروی، سختی و زحمت خاص خود را می طلبد.

باید قبول کنیم تا سختی دینداری را به جان نخریم، به آن نتیجه مطلوب نخواهیم رسید.



پی‌نوشتها
1ــ سوره طور، آیه 25.
2ـ همان، آیه26.
3ـ همان، آیه27.


کلمات کلیدی: فصل امتحانات، سختی کشیدن، دینداری

دو صد گفته چون نیم کردار نیست

بسم الله الرحمن الرحیم.


یادش بخیر، کلاس سوم دبستان بودیم و زنگ ورزش داشتیم؛ معلم روستای ما با اهالی صمیمی بود، موقع زنگ ورزش، جوانان روستا را صدا می‌زد که شما هم اگر دوست دارید بیایید فوتبال بازی کنیم. دو گروه شدیم؛ همکلاس دوست من دروازه‌بان بود ومعلم ما هم درتیم ما بود؛ حول و هوش نیم ساعت که بازی کردیم، این رفیق ما گل نخورد، چون معلم ما درخط دفاعی قرار داشت؛ ولی وقتی معلم ما برای کاری، خط دفاعی را رها کرد، این رفیق ما به راحتی گل خورد. گاهی انسان سال‌ها فکر می‌کند آدم خوبیست و بقول معروف «بچه مثبت» است، اما ...چون هنوز او امتحان پس نداده و محک نخورده است.

خداوند می‌فرماید: «أَ حَسِبَ‏ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ»[1]

ترجمه: آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها مى‏شوند و آزمایش نخواهند شد.

پیام این آیه در حال کلی این است که تا کسی در بوته آزمایش قرار نگیرد، قدر و قیمت او مشخص نمی‌شود؛ و در این میان، گذاره‌های دینی اصلی‌ترین مورد برای امتحان و آزمایش هستند.

 نکته مهم: شاید برخی از امثال این آیه‌ها به نفع خود استفاده کرده و بدینوسیله بر دینداران عیب بگیرند که شما فقط ادعا می‌کنید و در عمل هیچ؛ در حالی که پیام کلی آیه را فراموش می‌کنند.

پیام این آیه این است که «سعدیا دو صد گفته چون نیم کردار نیست» حالا تو حدیث مفصل بخوان از این مجمل

پی‌نوشتها
1ــ آیه 2 عنکبوت.

کلمات کلیدی: کلاس ورزش، معلم، امتحان، بوته آزمایش

بی‌بصیرتی و منفعت‌طلبی

بسم الله الرحمن الرحیم.

یکی از نکته‌هایی که باعث بی‌بصیرتی انسان شده و انسان را در دام گناه و تباهی انداخته، منفعت‌گرایی انسان‌هاست، منفعتی که متأسفانه باعث لغزش برخی از انسان‌هایی خوب هم می‌شود. اگر برای منفعت‌گرایی و بی‌بصیرتی، بخواهیم، مثالی بزنیم، باید از منفعت‌گرایی کوفیان بگوییم که در ابتدا خوب بودند ولی ...
امام حسین (علیه السلام) منفعت‌گرایی و بی‌بصیرتی کوفیان را در کربلا چنین بیان می‌کند: «إِنَّ النَّاسَ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ‏ عَلَى‏ أَلْسِنَتِهِمْ‏  یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُونَ» [1]

مردم بنده دنیا هستند (منفعت‌گرایند) و دین لقلقه زبانشان است، تا هنگامی که مشکلی  نداشته باشند، حرف از دین و ایمان می‌زنند، ولی وقتی که سختی‌ها و مشکلات پدیدار شود، دینداران واقعی کمند.

این سخن ابا عبدالله (علیه السلام)، متوجه همه است؛ انسان‌هایی که مثبت و با ارزشند، اما وقتی که پای منافع به میان بیاید، می‌لغزند.

یک مثال : چه انسان‌های مثبت و درسخوانی، چونکه بصیرت و شناخت کافی از قضایا ندارند، گرفتار دوستان ناباب شده و زندگی خود را تباه می‌سازند (معتاد می‌شوند) برخی از اینها بدنبال منافع مادی و اموری از این قبیل، دنبال دوستان ناباب افتاده و آهسته آهسته گرفتار می‌شوند؛ اینها بصیرت کافی را ندارند که بعدها متوجه این موضوع می‌شوند.


پی‌نوشتها
1ــ تحف العقول ، ص245



کلمات کلیدی: منفعت‌طلبی، بی‌بصیرتی، کوفیان، امام حسین (ع)

بصیرت در دنیا

بسم الله الرحمن الرحیم

شاید بارها این ضرب المثل را شنیده باشیم که می‌گوید: چیزی که ما در آینه نمی‌بینیم، فلانی در خشت خام می‌بیند؛ به عبارت دیگر، یعنی فلانی بصیرت و شناخت خوبی از مسائل و رویدادهای دنیا دارد؛ دنیایی که حضرت علی (علیه السلام) در باره آن می‌فرماید: «مَنْ نَظَرَ إِلَیْهَا أَعْمَتْهُ وَ مَنْ نَظَرَ بِهَا بَصَّرَتْهُ» [1]

ترجمه: هر کس بسوی آن  تمایل پیدا کند (بصورت افراطی)، کور می‌شود و هر کس در آن تأمل کند، بصیرتش افزایش می‌یابد.

به نظر می‌رسد که ضرب المثل فوق (چیزی که ما در آینه نمی‌بینیم، فلانی در خشت خام می‌بیند )، عبارت دیگری از این حدیث است.

کسانی که در استفاده از نعمت‌های دنیا افراط کرده و مغرور شده و به دیگران پز می‌دهند و اعتنای چندانی به حساب و کتاب قیامت ندارند؛ بی‌تردید بصیرت لازم را ندارند.

قرآن می‌فرماید: «الْمالُ‏ وَ الْبَنُونَ‏ زینَةُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ أَمَلاً» [2]


ترجمه: مال و فرزند، زینت زندگى دنیاست؛ و باقیات صالحات [ارزشهاى پایدار و شایسته‏] ثوابش نزد پروردگارت بهتر و امیدبخش ‏تر است!

کسی که دراین دنیا و به هنگام استفاده از نعمت‌های آن (ماشین، خانه و پول و...) حساب و کتاب قیامت را از یاد نمی‌برد، سعی بر این دارد که بصیرت لازم را کسب کند.

انشاءالله که همه ما  اینگونه باشیم.


پی‌نوشتها
1.  بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏75 ، ص37.

[2]. آیه 46کهف.



کلمات کلیدی: بصیرت، دنیا،استفاده ازنعمت‌ها، آخرت،

بصیرت برجامی

بسم الله الرحمن الرحیم

در آستانه 9 دی هستیم؛ روزی که با بصیرت ملت ایران مزین شده است. کمتر کسی در حمایت کشورهای بیگانه از آشوب طلبان شک می کند؛ حالا همان کشورها (انگلیس) همدست آمریکا در نقض برجام است؛ زیرا که سیاست های این کشور استعمارگر، در دو سه قرن اخیر با آمریکا هماهنگ بوده است. بصیرت ملت ایران در مقابل سیاست های ضد برجامی آمریکا و متحدان او، باید حساب شده و تأمین کننده عزت اسلامی و ایرانی ما باشد؛ زیرا که پیروان پیشوایانآسمانی، باید بصیرت را همواره چاشنی کارهایشان کنند. «قُلْ هذِهِ سَبیلی‏ أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى‏ بَصیرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنی‏ وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ.» [1]

ترجمه: اى پیامبر) بگو: این راه من است! که من و هر کس مرا پیروى مى‏کند، با بصیرت، (مردم را) به سوى خدا فرا مى‏خوانیم؛ و خدا منزه است و من از مشرکان نیستم. [2]

بنابر این ما که از پیروان خاتم رسولان هستیم، باید بصیرت کافی در همه امور داشته باشیم، چه در امورات دینی و چه در بحث های دیگر
 
یکی از مشکلات پیش رو که توسط دشمنان نظام اسلامی، گریبانگیر ما شد، نقض عملی برجام از طرف آمریکا بود؛ که البته می شد با بصیرت بیشتر کار به اینجا نکشد؛ ولی حالا که کار به اینجا رسیده، شناخت توطئه های دشمنان و بصیرت در مقابله بموقع با دشمن، امری لازم و ضروریست.

پی نوشتها
1ــ آیه 108 یوسف.
2ـــ ترجمه رضایی، ص248.

کلمات کلیدی: برجام، بصیرت، آمریکا، ملت ایران، 9دی