از کی خط می گیری؟
بسم الله الرحمن الرحیم
در این دنیایی که با تضادهای مختلف آراسته شده است؛ ازنظر خدا و پیامبر، انسان دو گزینه بیشتر ندارد یا در گروه حق جویان است یا در گروه هوی و هوس و ...، و خلاصه باطل گرایان، بنابراین همه تقسیمهای اعتباری دیگر، زیر مجموعه همین تقسیم قرار می گیرند مثل تقسیمی که امروزه ازآن به عنوان خوب و بد و خاکستری (میانه رو)، تعبیر می شود.
گوش به فرمان هر کسی هستی؛ در همان جبهه ای
فردی از امام رضا (علیه السلام) پرسید: نزد ما احادیثی در فضل امیر المومنین (علیه السلام) و احادیث دیگری در فضل مخالفین شما هست، نمی دانیم چکار کنیم. حضرت فرمود: «مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ کَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ کَانَ النَّاطِقُ عَنْ إِبْلِیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِیس؛[1]هرکس به شخصى سخنران علاقمند و متمایل باشد، بنده اوست ، پس چنانچه سخنور براى خدا و از احکام و معارف خدا سخن بگوید، بنده خداست ، و اگر از زبان شیطان و هوى و هوس و مادیات سخن بگوید، بنده شیطان خواهد بود»
سپس حضرت از جعل فضیلت برای مخالفین خودشان پرده برداشت تا این فرد را از تحیر گرفتار شده نجات دهد.
امروز بیش از هر زمان دیگری، دنیا در تحیر و سرگردانی مانده است. در سالهای اخیر جریان تکفیری وهابی ـــ که اخبار جعلی فضایل دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) را پذیرا شدند ــ با در پیش گرفتن رویه ی آنها (دشمنان اهل بیت)، کشت و کشتار و برادر کشی را در بین مسلمین راه انداخته اند.
بر کمتر عاقلی پوشیده است که راهی که این تروریستها انتخاب نموده اند؛ راه گمراهی و شیطانیست.
حدیث فوق یک قانون کلی است و اعلام می دارد: هر کسی سخن کتاب یا نویسنده یا شبکه مجازی و ...را که مشغول به تخریب دین و اخلاق و معنویت است گوش کند؛ در جبهه باطل قرار دارد، و در مقابل کسی که مطالب کتابهای دینی وسخن انسانهای معنوی را گوش دهد؛ در جبهه حق (با شرط عامل بودن) قرار دارد.
سخن آخر
هر کس در این دنیا، گوش به فرمان یک ایده ای، یک شخصیتی و... دارد، اگر آن ایده حق باشد، این فرد در جبهه حق است (البته قبولی در جبهه حق به عوامل بسیار دیگری هم وابسته است)، و اگر از باطل و گمراهی بگوید در جبهه ی باطل قرار دارد.
خدا به ما توفیق دهد که در این جبهه ی حق، که در پیش گرفته ایم؛ ثابت قدم بمانیم.
پی نوشتها
1ـــ بشارة المصطفى لشیعة المرتضى، طبری آملی، (ط - القدیمة) / ج2 / 221
