ارزش اخلاص در دوستی و رفاقت

بسم الله الرحمن الرحیم.

آیا تا به حال به این فکر کرده‌ایم که راستی شاید خیلی از کارهای خوبی که ما انجام می‌دهیم؛ مثل همسایه‌داری و خوش‌اخلاقی و...
 غیر مسلمانان هم آن را انجام دهند؛ ولی عمده ارزش کار ما اینست که کارهایمان را با توجه به دستور خدا و اهلبیت عصمت و طهارت انجام می‌دهیم. بنابراین هر چه کار ما خدایی‌ترو با اخلاص‌تر باشد؛ ارزش بیشتری دارد.

پس ما مسلمانان دو فرق با غیر مسلمانان داریم.

1ــ کارهایمان را طبق دستور خدا و اهلبیت انجام می‌دهیم.

2ــ میزان خلوص کارها هم تعیین کننده است؛ به فرموده حضرت علی (علیه السلام) خالص کردن کارها از انجام دادن کارها سخت‌تر است.

حضرت می‌فرماید: « تَصْفِیَةُ الْعَمَلِ أَشَدُّ مِنَ‏ الْعَمَل‏»[1]

ترجمه: خالص کردن (نیت در) کارها از خود کارها سخت‌تر است.

یک مثال متأسفانه فراگیر:  چه دوستی‌ها و برو بیاهایی که با یک سوءتفاهم ساده به تاریخ می‌پیوندند؛ اغلب این دوستی‌ها اخلاص نداشته و بیشتر به خاطر منافع شخصی و گذراندن بهتر زندگی و ... است؛ وقتی که یک دوست، برای دوست دیگرش منفعتی ندارد، پولی ندارد تا به خانه‌ خود دعوتش کند و...دوست دیگر قید او را می‌زند و به این هم ذره‌ای فکر نمی‌کند که تا وقتی پول داشت چه «نوکرتم چاکرتم» هایی به او می‌گفت.

خدا به دوستی‌های ما اخلاص بدهد.

پی نوشتها
1ـــ تحف العقول ، ص99.


کلمات کلیدی: کارهای خوب، اخلاص، دوستی