عشق حسین(ع) در دل مسیحیان

بسم الله الرحمن الرحیم

در نظرات یک مقاله ــ که راجع به سرنوشت اخروی مسیحیان و یهودیان بود[1] ــ یکی نوشته بود که من با دو تا مسیحی برخورد داشتم و چون اخلاق مثبتی داشتند نظرم راجع به آنها تغییر کرده و...، کاری به این حرفها نداشته و فعلا دنبال مطلب خودمان هستیم؛ من هم به ذهنم خطور کرد که اخلاق حسینی ما و شور عاشورایی ما باعث جلب خیلی از مسیحی‌ها شده که در عاشورا برای حضرت عباس(علیه السلام) نذر بدهند و...، حالا هم در اربعین حسینی، حضور خوبی دارند.

قرآن می‌فرماید: «وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ قالُوا إِنَّا نَصارى‏ ذلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسینَ وَ رُهْباناً وَ أَنَّهُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ»
[2]

ترجمه: و البته نزدیک‏ترینشان را در دوستى با مؤمنان، کسانى مى‏یابى که گفتند: ما نصرانى هستیم. این واقعیت براى آن است که گروهى از آنان کشیشان دانشمند و عابدان خدا ترس‏اند، و آنان (در پیروى از حق‏) تکبر نمى‏کنند.

خداوند این مسیحیان ــ که بی‌ارادت به اهل بیت نیستند ــ را عاقبت بخیر گردانده و روزی اینها در جرگه شیعیان ابا عبدالله الحسین(علیه السلام) درآیند.
 
پی‌نوشتها
1ــ کلیک کنید
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=265600
2ــ آیه82 مائده‏