لذت رفته و مسولیت مانده

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از همسایه ها می گفت: یک ماه قبل با چه شور و شوقی وام گرفتم و امروز می خواهم با زحمت و تلاش، قسط آن را پرداخت کنم. ای کاش می توانستم آن را نگیرم.

از اینکه گفت ای کاش آن را نمی گرفتم یاد یک حدیثی افتادم که می فرماید: «أُذْکُرُوا انقِطاعَ اللَّذّاتِ وَبَقاءَ التَّبِعاتِ؛ [1]
 
ترجمه:  از یاد نبرید که لذتها و هیجانات تمام می شوند و تبعات همیشگی آن می ماند».

میدان گناه هم همین است. بالفرض انسان در مجلسی می نشیند و با خنده  و شادی غیبت دیگران را انجام می دهد و ...،

 هیجان و لذت گناه می رود و تبعاتش ــ چه تبعات دنیوی و چه اخروی ــ گریبان انسان را خواهد گرفت.

خداوند، آخر و عاقبت همه ما را ختم به خیر کند


پی نوشت ها
[1]نهج البلاغة (للصبحی صالح) 553