زیارت با معرفت
بسم الله الرحمن الرحیم
شهر ما یک گل به نام حضرت معصومه (سلام الله علیها) دارد. بر روی خیلی از ماشینهای سطح شهر، این نیم بیت شعر حک شده است.
اول ذی الحجه مصادف با ولادت حضرت معصومه (سلام الله علیها) است، بانویی که امام رضا علیه السلام در مورد او فرمود: «مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ» [1]؛
ترجمه حدیث: کسی که فاطمه معصومه را زیارت کند، در حالی که حق او را بشناسد، بهشت برای او است»
می دانیم که هر کاری بدون معرفت، ارزش پیدا نمی کند. هر چه کار با ارزشتر باشد؛ معرفت به آن باید بیشتر باشد. معرفت به بانوی کرامت هم همین است.
این معرفت بجز در سایه تقوای الهی و انجام دستورات خدای بزرگ، بدست نمی آید.
خدای بزرگ می فرماید: «وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهار» آیه 57سوره مبارکه نساء
ترجمه آیه: و کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، بزودى آنها را در باغهایى از بهشت وارد مى کنیم که نهرها از زیر درختانش جارى است
بنابراین اگر زیارت حضرت معصومه (سلام الله علیها) انسان را سزاوار بهشت می کند؛ با بودن ایمان و عمل صالح است، که در کلام امام امام رضا (علیه السلام)از آن تعبیر به " عارفاً بحقها " شده است.
پی نوشتها
[1] بحارالانوار، ج 102، ص 2660
برای مطالعه در مورد: چه موقع زائر حضرت معصومه (سلام الله) سزاوار بهشت است؟ که همان عارفا بحقها است؛ کلیک کنید.
منابع بیشتر در مورد زندگی بانوی کرامت: جمکران و امام زادگان، محمد محمدی اشتهاردی 1384