هماهنگی در گفتارو عمل، به کیفیت مطلوب می انجامد

بسم الله الرحمن الرحیم

ضرب المثلی معروفی هست که در مواقعی که انسان بی پشتوانه حرفی می زند و یا کارش برخلاف ادعایش، کیفیت لازم را ندارد؛ می گویند.
 آن ضرب المثل معروف این است: ببینیم و تعریف کنیم.

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ‏». آیه 2 صف

ترجمه آیه: اى کسانى که ایمان آورده ‏اید! چرا سخنى مى‏گویید که عمل نمى‏کنید؟!

این آیه، اهل ایمان و جامعه اسلامی را تذکر می دهد که اعمال و گفتارتان مثل هم باشد.
خدا نکند کسی کیفیت حرف زدنش عالی باشد ولی کارهای عبادی او کیفیت لازم را نداشته باشد.
خدا به همه ی ما رحم کند.

گر چه در دید اول از مطابق نبودن عمل و گفتار، مطابقت گفتار و عمل دینی به ذهن می آید و شان نزول هم همین است [1]، ولی از آنجا که دین و دنیا به هم پیوسته اند؛ باید یک شخص ایمانی، بازخورد اعتقاد و تقوای خود را در کارهای روزمره اش (کاسبی، دکتری و ...) نشان دهد.

انتقاد نمودن از دیگران و جامعه آسان است، بگذار از خودم شروع کنم، اگر بنده برای جذب مخاطب (که در جای خود بسیار هم مهم است) مطلبی را تولید کنم (بنویسم)  که خودم هم می دانم چنان تعهدی به آن ندارم؛ آنموقع خطاب آیه متوجه من است.

مثالهای دیگر: کسی که عسل نامرغوب، برنج نامرغوب و .... کلا جنس  نا مرغوب و بی کیفیت را به اسم کیفیت دار، تولید نموده  و می فروشد. کارخانه داری که  جنس نامرغوب را ــ با چه آب و تابی به اسم باکیفیت ــ  تولید کرده و بدست مصرف کننده می رساند. از اینگونه مثالها فراوان است.
البته انسان، از کارش تعریف و تمجید می کند، تبلیغ می کند، ولی تا یک حدی طبیعیست، بعد از آن دیگر بحث فرق  می کند.

نکته مهم:  در کشور ما بحمدلله  فروشنده های خوب، کارخانه داران خوب و ... کم نیستند، آنهایی که حرف و عملشان مثل هم است و در فکر کیفیت کالا و اجناسشان هستند.


سخن آخر: جامعه اسلامی باید گفتار و عملش (چه در امور دینی و چه در امورمربوط به دنیا) با هم هماهنگ باشد، نه که کیفیت حرف زدنها عالی، ولی در عمل، کیفیت مناسبی دیده نشود.

پی نوشتها

1ــ ترجمه تفسیر المیزان ج19 ص 420
برای مطالعه در مورد کیفیت و استاندارد سازی از نظر اسلام، کلیک کنید.