اینگونه باید باشیم

بسم الله الرحمن الرحیم

به رفیقش می گفت: دیگربرای من آهی در بساط نمانده، قسطها از یکطرف، قرضها از یکطرف، پول مدرسه بچه ها و  ...  از یکطرف، دیگر کلافه شدم. نگو که پول و مادیات بد است، اگر من الان پول می داشتم اینهمه دردسر نداشتم. رفیقش گفت: استفاده از دنیا و مادیات، زیاد هم بد نیست و چیزی که بد است نحوه استفاده از آنها یا به تعبیر بهتر: دلبستگی به آنهاست.

امام حسن مجتبی (علیه السلام) می فرماید: «وَ اعْمَلْ لِدُنْیاکَ کَأَنـَّکَ تَعیشُ أَبَدًا، وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِکَ کَأَنـَّکَ تَمُوتُ غَدًا [1]

ترجمه حدیث. چنان برای دنیایت کار کن که گویا تا ابد (زیاد) زنده ای و برای آخرتت چنان باش که که فردا می میری (و تو آماده ای)
یعنی انسان چنان در امور دنیاییش کار و تلاش و برنامه ریزی کند که کمترین قسط، کمترین قرض و از این قبیل دردسرها داشته باشد، و آنموقع است که امید بالایی در زندگی دارد. حالا اگر انسانی که در زندگی دنیایی موفق است و کمترین مشکل را دارد، این امید و انگیزه اش را از جانب خدا بداند و در مسیر رضای او حرکت کند (حق الله ــ عبادات الهی مثل نماز و روزه ــ را بجا آورد و توجه به زکات و خمس و حق الناس هم داشته باشد)؛ می توان گفت: که به فرمایش امام حسن مجتی (علیه السلام) که در حقیقت سخن خداست عمل نموده است.

نکته مهم: البته جمع کردن بین امورات دنیایی و اخروی ــ طوری که درحدیث آمده ــ شاید به این راحتی نباشد ولیکن دور از دسترس نیست. برای هموار کردن هر مسیری، اول باید اراده کافی وجود داشته باشد، و بحث حدیث فوق هم از این مقوله است.

پی نوشتها
1ــ بحار الانوار(ط-بیروت) ج 44 ، ص 139
برای مطالعه در مورد حدیث امام حسن مجتبی (علیه السلام) (هم دنیا و هم آخرت) کلیک کنید