نیکی هایمان را تا قیامت حفظ کنیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

ضرب المثلی هست بدین مضمون که می گوید: کار را کی انجام داد آنکه به اتمامش رساند، البته ممکن است تفسیرهای متفاوتی از این نکته برداشت شود مثلا در یک مسابقه فوتبال، ممکن است زننده ی گل، کمترین تلاش را داشته باشد ولی اسم او به عنوان تمام کننده ی کار، بر سر زبانها می افتد، اما یکزمانی دیگر هست تا انسان کاری را به اتمام نرساند هیچ سودی برای او ندارد و در همین موقع است که به او می  گویند: کار را که کرد آنکه تمام کرد، تو که به اتمامش نرساندی؟

اما در امور اخروی
در امور اخروی گر چه نتیجه زیاد ملاک نیست و صحت کار مهم است ولی این صحت کار را باید تا قیامت حفظ کند تا آن روز به او نگویند؟ تو درست است کارهایی را انجام دادی ولی با گناه و معصیت، آنها را ضایع نموده و در این روز اتمام کار و نتیجه نهایی، حرفی  برای گفتن نداری (دنیا مقدمه کار است و آخرت اتمام کار و نتیجه گیری)

قرآن در این باره می فرماید: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها؛[قصص/84]هر که کار نیکویى عرضه کند (کار نیکش را حفط نموده و در قیامت عرضه  کند)، پاداشى بهتر از آن خواهد داشت‏». [1]

رجب رفت و شعبان آمد و ...

پیامبر اکرم می فرماید: «شَعْبَانُ شَهْرِی فَمَنْ صَامَ شَهْرِی کُنْتُ لَهُ شَفِیعاً یَوْمَ الْقِیَامَةِ؛[2]شعبان ماه من است هر کس ماه مرا روزه بگیرد در قیامت به شفاعت من می رسد».

در منابع روایی ما از اینگونه احادیث کم نیستند و همه ی آنها راباید به آیاتی مثل آیه 84 قصص رجوع داد.

در باره حدیث فضیلت ماه شعبان هم باید گفت: بی تردید شفاعت رسول رحمت، شامل کسی می شود که ثواب روزه ها و عبادات خود را تا روز قیامت ـــ آن روز نتیجه گیری و اتمام کار ــ حفظ نموده باشد.

خوشا به حال کسانی که ازاین ماههای شریف برای روزه و عبادت و دعا و ... استفاده کنند و تا روز واپسین هم حالات و روحیات معنوی خود را حفظ کنند.


سخن آخر

همانگونه که در این دنیا کسی که کار را ناتمام بگذراد زیاد فایده ای نمی بیند؛ در امور اخروی هم همین است.  کسی که اعمال نیک خود را تا آخرت محفوظ دارد و ثواب عبادات خود را  از بین نبرد؛ در آن روز پیروزاست.

امید است همه ی ما اینگونه باشیم.

پی نوشتها
1ـــ ترجمه طاهری ص395
2ــ بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج‏94 ؛ ص83


در مورد فضیلت ماه شعبان، اینجا را کلیک کنید