گاهی انسان به زعم خود فکر می‌کند خوب است...

بسم الله الرحمن الرحیم.


قسمت پایانی فیلم مختار را می‌دیدم، دشمن مختار(مصعب) خانواده او را اسیر گرفت و بین مردم وانمود کرد که مختار، ریاست را بهتر از خانواده اش دوست دارد، در حالی که به عمل غیر اخلاقی و غیر ناجوانمردانه خود توجه نداشت. (از لحاظ تاریخی هم باید اعتبار این ماجرا را دید، ولی ما کار به پیام ماجرا داریم)

گاهی بعضی انسانها برای رسیدن به منفعت خود، کارهای غیرمشروعی انجام می‌دهند؛ ولی مدعی هستند که قصد بدی از انجام آن کار نداشته و دلشان پاک است و از این قبیل سخنان

آنها مصداق این آیه‌اند: «الَّذینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً» آیه 104 سوره کهف

(زیانکارترین مردم) آنها هستند که (عمر و) سعى‏شان در راه دنیاى فانى تباه گردید و به خیال باطل مى‏‌پنداشتند که نیکوکارى مى‏‌کنند. [1]

مثال روشن در این مورد، عملکرد گروههای تروریستی مثل داعش است که برای رسیدن به خلافت مثلا اسلامی خودشان، غیر انسانی‌ترین کارها را انجام می‌دهند.

حالا کمی هم به دور و بر خودمان نگاهی بیندازیم.

کسانی برای پیروز شدن بر طرف مقابل و دست برتر داشتن در مقابل او، آبروی او را می‌برند(به اسم رقابت، چه رقابت سیاسی و چه رقابت کاری و غیره

کسانی برای خندیدن دیگران، غیبت دیگران را مثل آب خوردن انجام می‌دهد(به اسم شاد بودن و...)


مثالها در این مورد زیادند.

الغرض، شیطان با زیبا جلوه دادن کارهای بد(به اسم شاد بودن و رقابت کردن و ...) انسان را به ناکجا می‌برد. «وَ زَیَّنَ‏ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبیلِ فَهُمْ لا یَهْتَدُونَ» آیه 24 سوره نمل

ترجمه: و شیطان اعمالشان را در نظرشان جلوه داده، و آنها را از راه حق بازداشته؛ و از این رو هدایت نمى‏‌شوند!


خدا همه را در این دوره آخر زمان در مسلمانی خود یاری کند.


پی‌نوشتها
1ــ ترجمه الهی قمشه‌ای؛ ص304

دروغ بخاطر دوست داشتن

بسم الله الرحمن الرحیم


ضرب المثل معروفی هست که می گوید: " هیچ کس به ماست (یا دوغ خود)  نمی گوید ترش است.  پیام کلی این ضرب المثل این است که هر کسی هر چیزی را که منفعت او است دوست داشته و بدی آن را نمی گوید، هر چند به دروغ هم باشد.
اگر به خیلی از منشا دروغها توجه کنیم؛ می بینیم که منشا اغلب آنها دوست داشتن چیزی یا کسی بوده است. گاهی انسان بخاطر دفاع از عملکرد رفیقش، برادرش، همسرش،همکارش و ... (که عملکرد مثبتی هم ندارد) نه تنها دروغ گفته، بلکه خود را هم به آب و آتش می زند.
 واضح است که این دروغها و توجیهات، بجز گناه کردن، چیز قابل توجه دیگری را برای انسان به ارمغان نمی آورد.
 
قرآن می فرماید: «الَّذینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ‏ صُنْعاً» آیه 104 سوره کهف

ترجمه آیه: (زیانکارترین مردم) آنها هستند که (عمر و) سعى‏شان در راه دنیاى فانى تباه گردید و به خیال باطل مى‏پنداشتند که نیکوکارى مى‏کنند. [1]

انسان با توجیه عمل دیگران، فکر می کند کار درستی انجام می دهد، لکن اینطور نیست.
البته گاهی انسان بین دروغ گفتن و دفاع نابجا از رفیقش یا فرزندش و ...، و بین وجدانش و دینش گیر می افتد، که اینجا هنر یک مسلمان نمود پیدا می کند.
سخن آخر اینکه: گاهی مواقع انسان بخاطردفاع نابجا ازعملکرد منفی رفیقش و مانند این، بسمت دروغ کشیده می شود که این اصلا مطلوب نیست. رفیقی و دوستی و صمیمیت سر جای خودش عالیست ولی دروغ خوب نیست.

پی نوشتها
1ــ ترجمه الهی قمشه ای ص304

برای مطالعه در مورد گناه دروغ، کلیک کنید