بسم الله الرحمن الرحیم
دو سه روز پیش، از شبکه افق برنامه ای را نشان می داد که آقای نادر طالب زاده با یک عالم و اندیشمند مسلمان ضد اسراییلی، بحث هایی را در مورد چند و چون کار مسلمانان، انجام می داد. آقای طالب زاده در آخر بحث راجع به ایران و کارهایی او، از این اندیشمند سوالی کرد. این اندیشمند سرشناس، به نکته ی قابل تاملی اشاره نمود و آن اشاره به " ضعیف شدن ایران (به نطر او)در برابر ظالمان جهانی بعد از امام خمینی (رحمةالله علیه) و دست دادن مسولین ایرانی در جریان مذاکرات هسته ای با ظالمان (آمریکایی) بود.
انگشتها را هر چه می شمریم ...
هر چه بود گذشت و با تحلیل، و یا تاسف و یا به به گفتن، واقعیت عوض نمی شود. جالب اینکه هر چه ما بیشتر می خواهیم برجام را به تاریخ بسپاریم؛ نه وضعیت کشورمان (تحریمها کماکان هست) و نه کرکری دشمنان، به ما اجازه نمی دهد که فراموشش کنیم.
بنده نظرم بر نوشتن این یادداشت نبود ولی آن بحث مصاحبه فوق پیش آمد و به این سمت کشیده شدم. بنده موافق با حرفهای افراطی (پیروزی بی سابقه) و تفریط (خیانت بی سابقه) نیستم ولی ...
حرف همان بود که آن مرجع تقلید در دیدار با ظریف عنوان کرد [1] و هر چه از آن تاریخ می گذرد هر چه انگشت ها را می شمریم؛ باز هم کم می آید. مذاکره با آمریکا و ... که مانعی ندارد ولی مشکل آن است که هر چه خود را مهربانتر نشان میدهیم ـــ که ما تعهدات را انجام دادیم شما هم متعهد باشید ــ نه تنها گوششان بدهکار است بلکه بر شیطنت خود هم می افزایند.
آن مرجع تقلید، حرف خود را از قرآن گرفته که می فرماید: «یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَ مَا تُخْفِى صُدُورُهُمْ أَکْبر؛[آل عمران/118]اى کسانى که ایمان آوردهاید! محرم اسرارى از غیر خود، انتخاب نکنید! (اعتماد نکنید) آنها از هر گونه شر و فسادى در باره شما، کوتاهى نمىکنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشید. (نشانه هاى) دشمنى از دهان (و کلام) شان آشکار شده؛ و آنچه در دلهایشان پنهان مىدارند، از آن مهمتر است». [2]
بحث دست دادن و دست ندادن و اخم کردن و لبخند زدن نیست (که آن هم سر جای خودش بحث دارد)، بحث اصلی این است که ما زیاد به آنچیزهایی که می خواستیم نرسیدیم و حاشیه هایی هم برای خود درست کردیم.
چقدر ما دل خود را خوش به برداشتن تحریمها کریم که فلان می شود و بهمان، ولی اثر قابل ملاحظهای را ندیدیم هیچ، حتی پولهای ما را هم بلوکه نمودند.
سخن آخر
ایران در مذاکره با آمریکا و دول غربی، به اهداف خود نرسید نه تنها برای ایران، بلکه برای مسلمانان روشن شد که: دشمنان اسلام به فرمایش قرآن، از هیچ ترفندی برای زمین زدن اهل ایمان فروگذار نمی کنند.
پی نوشتها
1ــ کلیک کنید
2ــ ترجمه مکارم ص65