بسم الله الرحمن الرحیم
دو سه رو زپیش مطلب یکی از دوستان را ــ که در مورد امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بود ــ می دیدم.
عبارت " ای پادشه خوبان" در عکس نوشته او جلب توجه می کرد.
من هم به یاد این نیم بیت معروف افتادم: ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی
تنهایی امت اسلام و مخصوصا شیعه، و هجوم فتنه ها به سوی اهل ایمان (مثل هجوم تکفیریهای بی رحم)، امروزه به حد اعلای خودش رسیده است.
برای این است که ارادتمندن حضرت حجت، اینگونه بدرگاه خدا شکوه می کنند: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ ... غَیْبَةَ وَلِیِّنَا وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَیْنَا وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا» [1]
ترجمه: بار خدایا من شکوه می کنم از غیبت حضرتش، و زمان سخت ما و فتنه های در آن، و ظهور و بروز دشمنان بر علیه ما با تعداد زیادشان، و کمی تعداد ما
حققت این است که اگر لطف خدا و اهل بیت (علیهم السلام) نبود؛ با این همه هجمه علیه شیعه، شاید نمی توانستیم دوام بیاوریم.
حضرت حجت بن الحسسن (علیه السلام) می فرمایند: «وإِنَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَکُمُ الْأَعْدَاء» [2]
ترجمه: ما در رسیدگى و سرپرستى شما کوتاهى و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نبرده ایم که اگر جز این بود، دشوارى ها و مصیبت ها بر شما فرود مى آمد و دشمنان، شما را ریشه کن مى نمودند.
شکی نیست که ما در جنگ تحمیلی، با آن همه هجمه های واقعا خطرناک، اگر لطف خدا و نائب او را نداشتیم؛ شاید ....
پی نوشتها
1ــ کمال الدین و تمام النعمة ، ابن بابویه (قرن 4) ج2 ص 514
2 ـــالإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسی) / ج2 / 497
برای مطالعه در مورد عنایت امام زمان (عج) به شیعیان بحرین ــ که نمونه ای از عنایات آن امام به شیعیان است ــ کلیک کنید
