بسم الله الرحمن الرحیم
آخر سال بود و بعد ازاتمام آخرین امتحان، با بچه ها داشتیم به طرف خانه می رفتیم. در مسیر راه به چند همکلاسی سابق برخوردیم که ترک تحصیل نموده بودند، یکی از همکلاسیهای ما به آنها گفت: اگر سال تحصیلی را آمده بودید الان دیگر تمام شده بود.
این دو سه روزه دنیا هم همین است.کسانی که از فرصت کم دنیا استفاده نکنند در آن دنیا حسرت خورده: چرا این مدت کم را به گناه و غفلت گذراندم؟ این مدت کم می ارزید که نافرمانی خدا را انجام دهم؟
خداونند در قیامت از دوزخیان می پرسد؟ چقدر در دنیا بودید گویند: مدت کمی (یکروز یا کمتر) «قَالُواْ لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْم؛[مومنون/113](دوزخیان) گویند:» یک روز، یا بخشى از یک روز درنگ کردیم»
کسی را در نظر بگیریم که با دوستش برای تفریح و شاد بودن، مسابقه رانندگی یا موتور سواری می گذارد؛ بعد از اینکه مشکلی برایش پیش آمد خود را سرزنش نموده که چرا برای لحظه ای شاد بودن و هیجان ــــ که به هیچ وجه ارزشش را نداشت ــ خود را گرفتار دوا و دکتر و بیمارستان نمود.
البته گرفتاری و عذاب آن دنیا با گرفتاری و عذاب کشیدن این دنیا قابل قیاس نیست، ولی برای تقریب به ذهن این مثال را زدیم.
در آیه بعد، خداوند به اینها (دوزخیان) می گوید:«قَلَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا لَّوْ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تَعْلَمُون؛[مومنون/114]خدا فرماید: شما اگر (از حال زندگانى خود) آگاه بودید مىدانستید که مدت درنگتان در دنیا بسیار اندک بوده است».
کسی که هوشیار باشد می داند که این دنیا صباحی بیش نیست و نباید کاری کرد که در قیامت حسرت گناهان زودگذر و مدت کم عمر را خورد.حسرت خورد که این مدت کم دنیا ارزش بدرفتاری با دیگران، مغرور شدن به مال دنیا و پز دادن آن به دیگران و ... را نداشت.
پی نوشتها
1ــ ترجمه الهی قمشه ای ص349
