قابل توجه شعار دهندگان کمک به خلق الله

بسم الله الرحمن الرحیم

خوشا به حال کسانی که اگر توانستند روزه بگیرند؛ شاکرند و گرنه اگر به دلایلی ــ مانند  بیماری . ...ــ نتوانستند روزه بگیرند در پی جبران روزه  در ایام دیگر (و توجه به کفاره و اطعام فقرا) بر می آیند.

در این میان کسانی هم هستند که تا به آنها میگویی: نماز، روزه، و ...، فقط یک چیز می گویند و آن کمک به خلق الله است

کسانی که کمک به خلق الله را شعار خود قرار می دهند؛ باید این را هم مد نظر قرار دهند که یکی از راههای کمک به فقیر فقرا و خلق الله، پرداخت کفاره است که بر کسانی که روزه را به علتهایی نتوانستند بگیرند (پیرمرد و پیر زن ) واجب است. [1]

 خداوند در ایه 12 تا 17 بلد می فرماید:  و تو چه دانى که راه دشوار چیست* (12) آزاد کردن برده‏اى است* (13) یا طعام دادن در روز قحطى و گرسنگی* (14) به یتیمى خویشاوند* (15) یا فقیرى خاک‏نشین * (16)علاوه بر اینها از کسانى باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به صبر و مهربانى و بخشش توصیه کرده‏اند (17)

پیام قرآن این است که کمک به خلق الله فقیر فقرا باید در کنار اعمال صالح (نماز و روزه و...) باشد.

اگر ما به خاطر خدا و کسب رضای او به دیگران و فقرا کمک کنیم؛ سایر حرفهای خدا را رد نمی کنیم، و تازه سعی بر مخفی ماندن کمکمان به دیگران داریم (اخلاص)

اما اگر ما برای کسب وجهه و بدست آوردن شهرت، به فقیران کمک کردیم، نتیجه اش آن می شود که هر جا دیدیم کسی ما را امر به معروفی و نهی از منکری نمود که به مذاق ما خوش نیامد (هر چند حق باشد)؛ به راست یا دروغ می گوییم: بابا اگر تو راست می گویی برو کمک به خلق الله کن.


پی نوشتها
1ــ آیه 184 سوره بقره

برای مطالعه در مورد اثرات کفاره، کلیک کنید