بسم الله الرحمن الرحیم
می گفت به او چرا شیر آب را محکم نمی بندی تا در زمین هدر نرود، می گفت: این که اسراف نیست چون به سفره های زیر زمینی می رود و دوباره به شکل چشمه و غیره در می آید.
گفت:اشکال کار تو آنجاست که فکر می کنی هرچیزی که از سطل زباله سر در بیاورد؛ اسراف است. ما فرض کنیم این اسراف کاری نیست و دوباره می شود از این آب استفاده کرد، ولی اگر با محکم نبستن شیر آب، توسط تو و چند نفر مثل تو، گوشه ای از شهر یا روستا به کم آبی دچار شوند؛ آیا می توانند به این آبهای زیرزمینی (که فرض شد قابل برگشتند) دسترسی پیدا کنند؟
سپس این آیه را برایش خواند: «إِنَّ الْمُبَذِّرینَ کانُوا إِخْوانَ الشَّیاطینِ وَ کانَ الشَّیْطانُ لِرَبِّهِ کَفُورا» آیه 27 اسراء
ترجمه آیه: چرا که تبذیرکنندگان، برادران شیاطینند؛ و شیطان در برابر پروردگارش، بسیار ناسپاس بود!
برایش توضیح داد که: شیطان می خواهد انسان داشته هایش را، استعدادش را، وقتش را و ... در راهی بغیر از مسیر اصلی هدر دهد تا آنگاه انسان گرفتار بحران شود (یکیاز آنها نعمت آب است)، و بدین سبب هم در دنیا گرفتار شود وهم در آخرت، چرا که خودش، داشته هایش (قرب در درگاه الهی) را با توجیهاتی بی اساس از دست داد.
سخن آخر اینکه: مصرف گرایی را با توجیهاتی رواج ندهیم (مخصوصا در استفاده از منابع آب) زیرا بجز بحران آفرینی در این دنیا و جهان آخرت، نتیجه دیگری برای ما ندارد.
برای مطالعه در مورد اثرات مخرب اسراف، کلیک کنید