برای رسیدن به نتیجه مطلوب اخروی، باید سختی کشید

بسم الله الرحمن الرحیم.


فصل امتحانات بود، معلم برای ترغیب بیشتر ما به درس خواندن در ایام امتحانات و تحمل سختی درس خواندن، گفت: من وقتی که امتحان داشتم، به خودم سختی می‌دادم و درس می‌خواندم، بعد از مؤفق شدن درامتحانات، سختی‌های درس خواندن از یادم می‌رفت و آن سختی‌ها به شیریی تبدیل می‌شد. دقیقاً همین حکایت هم برای آن دنیا قابل تصور است.

در سوره طور، در مورد حال و حکایت مؤمنانی که پس از گذراندن مشکلات و موانع دینداری، حالا در کمال آرامش و خوشرویی در بهشت خداوندی هستند، می‌خوانیم: «وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلىَ‏ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُون» [1]

ترجمه: و برخى از آنها به برخى دیگر رو کرده از (حال دنیوى) یکدیگر مى‏پرسند.

آیه بعدش می‌فرماید:  «قَالُواْ إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فىِ أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ»[2]

ترجمه: گویند همانا ما پیشتر (در دنیا) در میان خانواده خود بیمناک (از عواقب امر) بودیم.

و در نهایت هم از اینکه توفیق خداوندی شامل حالشان شده است، خوشحالند. «فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَ وَقَئنَا عَذَابَ السَّمُوم»[3]


ترجمه: پس خداوند بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سوزان دردآور نگه داشت.

نتیجه اینکه: رسیدن به نتیجه مطلوب اخروی، سختی و زحمت خاص خود را می طلبد.

باید قبول کنیم تا سختی دینداری را به جان نخریم، به آن نتیجه مطلوب نخواهیم رسید.



پی‌نوشتها
1ــ سوره طور، آیه 25.
2ـ همان، آیه26.
3ـ همان، آیه27.


کلمات کلیدی: فصل امتحانات، سختی کشیدن، دینداری

دو صد گفته چون نیم کردار نیست

بسم الله الرحمن الرحیم.


یادش بخیر، کلاس سوم دبستان بودیم و زنگ ورزش داشتیم؛ معلم روستای ما با اهالی صمیمی بود، موقع زنگ ورزش، جوانان روستا را صدا می‌زد که شما هم اگر دوست دارید بیایید فوتبال بازی کنیم. دو گروه شدیم؛ همکلاس دوست من دروازه‌بان بود ومعلم ما هم درتیم ما بود؛ حول و هوش نیم ساعت که بازی کردیم، این رفیق ما گل نخورد، چون معلم ما درخط دفاعی قرار داشت؛ ولی وقتی معلم ما برای کاری، خط دفاعی را رها کرد، این رفیق ما به راحتی گل خورد. گاهی انسان سال‌ها فکر می‌کند آدم خوبیست و بقول معروف «بچه مثبت» است، اما ...چون هنوز او امتحان پس نداده و محک نخورده است.

خداوند می‌فرماید: «أَ حَسِبَ‏ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ»[1]

ترجمه: آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها مى‏شوند و آزمایش نخواهند شد.

پیام این آیه در حال کلی این است که تا کسی در بوته آزمایش قرار نگیرد، قدر و قیمت او مشخص نمی‌شود؛ و در این میان، گذاره‌های دینی اصلی‌ترین مورد برای امتحان و آزمایش هستند.

 نکته مهم: شاید برخی از امثال این آیه‌ها به نفع خود استفاده کرده و بدینوسیله بر دینداران عیب بگیرند که شما فقط ادعا می‌کنید و در عمل هیچ؛ در حالی که پیام کلی آیه را فراموش می‌کنند.

پیام این آیه این است که «سعدیا دو صد گفته چون نیم کردار نیست» حالا تو حدیث مفصل بخوان از این مجمل

پی‌نوشتها
1ــ آیه 2 عنکبوت.

کلمات کلیدی: کلاس ورزش، معلم، امتحان، بوته آزمایش

بی‌بصیرتی و منفعت‌طلبی

بسم الله الرحمن الرحیم.

یکی از نکته‌هایی که باعث بی‌بصیرتی انسان شده و انسان را در دام گناه و تباهی انداخته، منفعت‌گرایی انسان‌هاست، منفعتی که متأسفانه باعث لغزش برخی از انسان‌هایی خوب هم می‌شود. اگر برای منفعت‌گرایی و بی‌بصیرتی، بخواهیم، مثالی بزنیم، باید از منفعت‌گرایی کوفیان بگوییم که در ابتدا خوب بودند ولی ...
امام حسین (علیه السلام) منفعت‌گرایی و بی‌بصیرتی کوفیان را در کربلا چنین بیان می‌کند: «إِنَّ النَّاسَ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ‏ عَلَى‏ أَلْسِنَتِهِمْ‏  یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُونَ» [1]

مردم بنده دنیا هستند (منفعت‌گرایند) و دین لقلقه زبانشان است، تا هنگامی که مشکلی  نداشته باشند، حرف از دین و ایمان می‌زنند، ولی وقتی که سختی‌ها و مشکلات پدیدار شود، دینداران واقعی کمند.

این سخن ابا عبدالله (علیه السلام)، متوجه همه است؛ انسان‌هایی که مثبت و با ارزشند، اما وقتی که پای منافع به میان بیاید، می‌لغزند.

یک مثال : چه انسان‌های مثبت و درسخوانی، چونکه بصیرت و شناخت کافی از قضایا ندارند، گرفتار دوستان ناباب شده و زندگی خود را تباه می‌سازند (معتاد می‌شوند) برخی از اینها بدنبال منافع مادی و اموری از این قبیل، دنبال دوستان ناباب افتاده و آهسته آهسته گرفتار می‌شوند؛ اینها بصیرت کافی را ندارند که بعدها متوجه این موضوع می‌شوند.


پی‌نوشتها
1ــ تحف العقول ، ص245



کلمات کلیدی: منفعت‌طلبی، بی‌بصیرتی، کوفیان، امام حسین (ع)

بصیرت در دنیا

بسم الله الرحمن الرحیم

شاید بارها این ضرب المثل را شنیده باشیم که می‌گوید: چیزی که ما در آینه نمی‌بینیم، فلانی در خشت خام می‌بیند؛ به عبارت دیگر، یعنی فلانی بصیرت و شناخت خوبی از مسائل و رویدادهای دنیا دارد؛ دنیایی که حضرت علی (علیه السلام) در باره آن می‌فرماید: «مَنْ نَظَرَ إِلَیْهَا أَعْمَتْهُ وَ مَنْ نَظَرَ بِهَا بَصَّرَتْهُ» [1]

ترجمه: هر کس بسوی آن  تمایل پیدا کند (بصورت افراطی)، کور می‌شود و هر کس در آن تأمل کند، بصیرتش افزایش می‌یابد.

به نظر می‌رسد که ضرب المثل فوق (چیزی که ما در آینه نمی‌بینیم، فلانی در خشت خام می‌بیند )، عبارت دیگری از این حدیث است.

کسانی که در استفاده از نعمت‌های دنیا افراط کرده و مغرور شده و به دیگران پز می‌دهند و اعتنای چندانی به حساب و کتاب قیامت ندارند؛ بی‌تردید بصیرت لازم را ندارند.

قرآن می‌فرماید: «الْمالُ‏ وَ الْبَنُونَ‏ زینَةُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ أَمَلاً» [2]


ترجمه: مال و فرزند، زینت زندگى دنیاست؛ و باقیات صالحات [ارزشهاى پایدار و شایسته‏] ثوابش نزد پروردگارت بهتر و امیدبخش ‏تر است!

کسی که دراین دنیا و به هنگام استفاده از نعمت‌های آن (ماشین، خانه و پول و...) حساب و کتاب قیامت را از یاد نمی‌برد، سعی بر این دارد که بصیرت لازم را کسب کند.

انشاءالله که همه ما  اینگونه باشیم.


پی‌نوشتها
1.  بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏75 ، ص37.

[2]. آیه 46کهف.



کلمات کلیدی: بصیرت، دنیا،استفاده ازنعمت‌ها، آخرت،

بصیرت برجامی

بسم الله الرحمن الرحیم

در آستانه 9 دی هستیم؛ روزی که با بصیرت ملت ایران مزین شده است. کمتر کسی در حمایت کشورهای بیگانه از آشوب طلبان شک می کند؛ حالا همان کشورها (انگلیس) همدست آمریکا در نقض برجام است؛ زیرا که سیاست های این کشور استعمارگر، در دو سه قرن اخیر با آمریکا هماهنگ بوده است. بصیرت ملت ایران در مقابل سیاست های ضد برجامی آمریکا و متحدان او، باید حساب شده و تأمین کننده عزت اسلامی و ایرانی ما باشد؛ زیرا که پیروان پیشوایانآسمانی، باید بصیرت را همواره چاشنی کارهایشان کنند. «قُلْ هذِهِ سَبیلی‏ أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى‏ بَصیرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنی‏ وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ.» [1]

ترجمه: اى پیامبر) بگو: این راه من است! که من و هر کس مرا پیروى مى‏کند، با بصیرت، (مردم را) به سوى خدا فرا مى‏خوانیم؛ و خدا منزه است و من از مشرکان نیستم. [2]

بنابر این ما که از پیروان خاتم رسولان هستیم، باید بصیرت کافی در همه امور داشته باشیم، چه در امورات دینی و چه در بحث های دیگر
 
یکی از مشکلات پیش رو که توسط دشمنان نظام اسلامی، گریبانگیر ما شد، نقض عملی برجام از طرف آمریکا بود؛ که البته می شد با بصیرت بیشتر کار به اینجا نکشد؛ ولی حالا که کار به اینجا رسیده، شناخت توطئه های دشمنان و بصیرت در مقابله بموقع با دشمن، امری لازم و ضروریست.

پی نوشتها
1ــ آیه 108 یوسف.
2ـــ ترجمه رضایی، ص248.

کلمات کلیدی: برجام، بصیرت، آمریکا، ملت ایران، 9دی

تأملی بر فیلم ماه و پلنگ

بسم الله الرحمن الرحیم.

فیلم ماه و پلنگ تمام شد؛ طبعاً هر کاری نقطه قوت و ضعفهایی دارد و این فیلم هم از آن مستثنی نیست؛ در این فیلم، کسی که نقش همسر محسن را بازی می کرد، هم برخورد راحتش با طلاق خود از محسن، غیر منتظره بود و هم آمدن دوباره به زندگی قبلی خود (زندگی محسن) ؛ نکته ای که در کمتر طلاقی، عینیت پیدا می کند و با حساسیت خانمها نیز متناسب نیست. دوستی، یک نکته قابل تأمل تری از همین جریانات فیلم را برداشت کرده بود و می گفت: آنجا که محسن به پسر عموی زن دومش گفت که زن اول من وقتی دانست که من قصد گرفتن زن دیگری را دارم، بدون سر و صدا و جار و جنجالی خانمی کرد و از زندگی من رفت؛ تو هم آقایی کن و برو.

 رفیق ما ادامه داد که این طرز تفکر، بنحوی طبق فرهنگ غربیست؛ یعنی در  فرهنگ غربی، اگر مردی همسر خود را ترک کرد و به کس دیگری علاقمند شد، همسرش، خیلی راحت با این قضیه برخورد می کند (و البته در فرهنگ منحط غرب، برای علاقمندی زن نیز محدودیتی وجود ندارد) در حالی که طبق فرهنگ اسلامی، حتی اگر مردی زن دوم گرفت [2] لزومی ندارد که زن خود را طلاق دهد و یا زن او خواستار طلاق باشد.

به هر حال؛ اگر ما از باب بد بودن طلاق، وارد بحث شویم که امام صادق (علیه السلام) آن را مبغوضترین حلال خدا می داند.

«ما مِن شَیْ‏ءٍ مِمَّا أَحَلَّهُ اللَّهُ تَعَالَى أَبْغَضَ إِلَیْهِ مِنَ‏ الطَّلَاقِ‏ وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُبْغِضُ الْمِطْلَاقَ الذَّوَّاق‏» [1]

ترجمه:  هیچ چیز حلالی  نزد خدا مبغوضتر از طلاق نیست و خدا کسی را که برای هوا و هوس طلاق می دهد، دوست ندارد (و کسی که برای هوا و هوس طلاق می گیرد) و چه از باب اینکه نباید سبک زندگی غربی را (کم و بیش) خواسته و یا ناخواسته پیروی کنیم، در هر دو صورت، راه نامطلوبی را در پیش گرفته ایم که اثرات منفی آنها را کم و بیش می بینیم.


پی نوشتها
1ــ عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة،  ج‏3، 373

2ــ آیه سوم نساء

کلمات کلیدی،: فیلم ماه و پلنگ، طلاق، فرهنگ غرب، مبغوض ترین حلال

پول داشتن، اخلاق و رفتار را به چالش می کشاند

بسم الله الرحمن الرحیم

هر زمانی که مصادف با سنتهای کهن (مثل شب یلدا و نوروز و...) می شویم، برخی که خدا به آنها پول و دارایی داده، چون دراین ایام، بیشتر از سایر مردم می خورند و می پوشند، آن را به رخ دیگران کشیده و...در حالی که غافل از اینند که این پول و دارایی آنها، ممکن است سبب گناهکاری بیشتر آنان شود (خندیدن به دیگران و امثال این)؛ حضرت علی (علیه السلام) می فرماید: ،«کَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ‏ بِالْإِحْسَانِ‏ إِلَیْهِ‏ وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ [1]

ترجمه: چه بسا کسانی که خدا برای اتمام حجت، نعمت و احسان خود را به آنها اهدا می کند (ولی از آن استفاده خدایی نمی  کنند) و چه کسانی که به عیب ها (وگناهان) پنهانشان مغرور گشته و به تعریف و تمجید دیگران از خود (که شایسته آن نیستند)، فریفته می شوند.


نکته مهم: پولدار بودن بد نیست، ولی باید انسان مواظب باشد اخلاق و رفتارش نسبت به رفیق و همسایه وفامیل، عوض نشود.

چه بسیار آدمهایی که می گفتند: اگر پولدار شویم، اخلاق ورفتارمان عوض نمی شود؛ اما حتی اخلاق ورفتارشان نسبت به عزیزترین کس و کار خودشان هم تغییر اساسی کرد.



خدا عاقبت همه را ختم به خیر کند.





 پی نوشتها
1ــ نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص 489

 
کلمات کلیدی: پول،  اخلاق و رفتار، گناهکاری

ارزش شب یلدا به این است

بسم الله الرحمن الرحیم.

به رفیقش گفت: نظر اسلام در باره شب یلدا چیست؟ آیا دین اسلام موافق آن است؟ جواب داد: اسلام در حال کلی با سنتهای خوب پیشینیان مشکلی ندارد، شب یلدا هم اگر به  صورت پسندیده باشد (که اینطور هم هست، مثلاً شب یلدا فرصتی برای صله رحم و صمیمیت بیشتر خانواده هاست) اسلام با آن مشکلی ندارد؛ ما باید از فرصت این شب، برای ایجاد صله رحم (سر زدن به خانه بزرگترها)  و برطرف کردن مشکلات فامیل و دوستان، استفاده کرده و بفرموده حضرت علی (علیه السلام) خود را محبوب خدا کنیم: «کَفِّروا ذُنوبَکُم وَتَحَبَّبوا اِلى رَبِّکُم بِالصَّدَقَةِ وَصِلَةِ الرَّحِمِ» [1]
 
ترجمه: با صدقه و صله رحم گناهان خود را پاک کنید و خود را محبوب پروردگارتان گردانید.

خوش به حال کسانی که در امثال  این شبها، در فکر اینند که علاوه بر دور هم نشیی و شاد بودن با هم، گره ای از  مشکلات دیگران و مخصوصاً فامیل، باز کنند که شادی واقعی این است.

نکته: به هر چیزی درحد خود، باید بها داد؛ نه باید شب یلدا را  چنان بزرگ جلوه دهیم که کسی را که در این شب، انار، آجیل و غیره نخورد، او را دست بیندازیم و نه هم آن را سنت قدیمی و مخالف اسلام جلوه دهیم.

پی نوشتها
1ــ شرح آقا جمال الدین خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم  ج4، ص635، ح7258

کلمات کلیدی: شب یلدا، صله رحم، دین اسلام

شفاعت اهلبیت، به این عبادت ما بستگی دارد

بسم الله الرحمن الرحیم.

هفده ربیع الاول، بغیر از میلاد پر خیر و برکت پیامبراسلام، میلاد امام صادق (علیه السلام) نیز هست؛ آن امام همام در حدیثی در مورد نماز، از قول پیامبر می فرماید: «لَا یَنَالُ شَفَاعَتِی غَداً مَنْ أَخَّرَ الصَّلَاةَ الْمَفْرُوضَةَ بَعْدَ وَقْتِهَا[1]

ترجمه: به شفاعت ما نمی رسد کسی که نمازش را به تأخیر بیندازد (وای به حال کسی که نماز نخواند و به آن بی اعتنا باشد)

البته همانگونه که نماز خواندن اهمیت دارد، کیفیت خواندن آن هم اهمیت دارد؛ چه بسا وجود موانعی، باعث عدم تأثیرگذاری مطلوب آن شود و کار انسان را در قیامت مشکل  کند.

پیامبر اسلام می فرماید: «أَوَّلُ مَا یُحَاسَبُ الْعَبْدُ الصَّلَاةُ فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ مَا سِوَاهَا وَ إِنْ رُدَّتْ رُدَّ مَا سِوَاهَا» [2]

ترجمه: اوّلین چیزى که بنده از آن‏  بازخواست مى‏شود، نماز است، اگر نماز پذیرفته شد اعمال دیگر قبول مى‏شود، و اگر پذیرفته نشد اعمال دیگر نیز پذیرفته نمى‏گردد.

انشاءالله همانگونه که ما خود را پیرو اهلبیت (علیهم السلام) می دانیم، خود را هم موظف به بجا آوردن گفته های ایشان و خواندن نمازهای تأثیرگذار، بدانیم.

پی نوشتها
1ــ فلاح السائل و نجاح المسائل ؛ ؛ ص127
2ــ همان

کلمات کلیدی: امام صادق (علیه السلام)، نماز، قیامت، تأثیرگذاری

مواظب باشیم، خدا و رسول میبینند

بسم الله الرحمن الرحیم.


سلام بر رسول خدایی که که فردا روزی، سالروز تولد آن جناب می‌باشد، رسول مهربانی که رحمت برای عالمیان است؛«وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمین‏» [2] ما تو را جز براى رحمت جهانیان نفرستادیم‏» رسول خدا رحمت برای عالمیان بود و ما مسلمین، نیز باید برای جهانیان، رحمت و مهربانی را به نمایش بگذاریم؛ نه خشونت و تروریست و ...، آنهم با اسم خدا و پیامبر و اسلام؛  ما مسلمین باید بدانیم که غیر از خدا، رسول او نیز اعمال ما را می‌بیند.

«سَیَرَى‏ اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» [2]

ترجمه: خدا و رسولش، اعمال شما را مى‏بینند؛ سپس به سوى کسى که داناى پنهان و آشکار است بازگشت داده مى‏شوید؛ و او شما را به آنچه انجام مى‏دادید، آگاه مى‏کند (و جزا مى‏دهد!)»

بنظر می‌رسد ضرب المثل« خدا شاهد است» از همین آیه اقتباس شده باشد.

خدا کند که ما همه پیروان آن پیامبرعظیم الشأن، هوشیار باشیم تا کاری نکنیم که فردای قیامت (که به محضر خدا می‌رسیم) از خدا و پیامبر او شرمنده باشیم.

پی‌نوشتها
1ــ آیه 107 انبیاء
2ــ آیه 94توبه

کلمات کلیدی: دیدن خدا و رسول او، اعمال انسان، قیامت