شفاعت اهلبیت، به این عبادت ما بستگی دارد

بسم الله الرحمن الرحیم.

هفده ربیع الاول، بغیر از میلاد پر خیر و برکت پیامبراسلام، میلاد امام صادق (علیه السلام) نیز هست؛ آن امام همام در حدیثی در مورد نماز، از قول پیامبر می فرماید: «لَا یَنَالُ شَفَاعَتِی غَداً مَنْ أَخَّرَ الصَّلَاةَ الْمَفْرُوضَةَ بَعْدَ وَقْتِهَا[1]

ترجمه: به شفاعت ما نمی رسد کسی که نمازش را به تأخیر بیندازد (وای به حال کسی که نماز نخواند و به آن بی اعتنا باشد)

البته همانگونه که نماز خواندن اهمیت دارد، کیفیت خواندن آن هم اهمیت دارد؛ چه بسا وجود موانعی، باعث عدم تأثیرگذاری مطلوب آن شود و کار انسان را در قیامت مشکل  کند.

پیامبر اسلام می فرماید: «أَوَّلُ مَا یُحَاسَبُ الْعَبْدُ الصَّلَاةُ فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ مَا سِوَاهَا وَ إِنْ رُدَّتْ رُدَّ مَا سِوَاهَا» [2]

ترجمه: اوّلین چیزى که بنده از آن‏  بازخواست مى‏شود، نماز است، اگر نماز پذیرفته شد اعمال دیگر قبول مى‏شود، و اگر پذیرفته نشد اعمال دیگر نیز پذیرفته نمى‏گردد.

انشاءالله همانگونه که ما خود را پیرو اهلبیت (علیهم السلام) می دانیم، خود را هم موظف به بجا آوردن گفته های ایشان و خواندن نمازهای تأثیرگذار، بدانیم.

پی نوشتها
1ــ فلاح السائل و نجاح المسائل ؛ ؛ ص127
2ــ همان

کلمات کلیدی: امام صادق (علیه السلام)، نماز، قیامت، تأثیرگذاری