صداقتی که دیگر نیست

بسم الله الرحمن الرحیم.

داشت به رفیقش می گفت: یکزمانی دوستیها بر اساس صداقت و روراستی بود ولی حالا صداقت، عنوان سادگی و فریب خوردن پیدا کرده است.

رفیقش گفت: بله متاسفانه، صداقت کالای نایابی شده که جز در مواقعی که بر نفع انسانها باشد؛ حتی اثری از گفتن لفظش نیست.

بعد بعضی ها در بوق و کرنا می کنند که فلانی عبادت ریایی انجام می دهد و...، و غافل از اینند که عدم صداقت در دوستی ها و روابط انسانی دیگر، خود بزرگترین ریاست.

امام کاظم(علیه السلام) می فرماید: «بِئْسَ الْعَبْدُ یَکُونُ ذاوَجْهَیْنِ وَذالِسانَیْنِ» [1]

ترجمه: بَدْ شخصى است آن که داراى دو چهره و دو زبان مى باشد [که در پیش رو چیزى گوید و پشت سر چیز دیگر]

انسان گاهی بعضی از دوستان شاد وصمیمی را می بیند که صدای قربانت شوم و نوکرتم آنها گوش فلک را کر می کند، اما هیچ صداقتی درگفته هایشان نیست و به راحتی به همدیگر کلک می زنند و ..

خدایا ما را کمک کن که در دوستی هایمان(چه با دوستان و چه با اهل بیت ــ علیهم السلام ــ ) صادق باشیم.


 پی نوشتها
1ــ الذریعة إلى حافظ الشریعة (شرح أصول الکافی جیلانىو ) / ج‏2 / 441 / باب ذی اللسانین ..... ص : 441