نتیجه مهمانی باید صله رحم و ارتباط صمیمانه باشد

بسم الله الرحمن الرحیم

از دوستش پرسید: چرا به ما سر نمی زنی؟ گفت: بابا ما که تازه اومدیم حالا نوبت شماست، گفت: سر زدن بصورت حضوری (به مهمانی هم رفتن) بابد بین ما باشد ولی قصد من الان این است چرا یکبار به ما زنگ نمی زنی؟ احوال من را بپرسی. من دو سه بار زنگ زدم دیدم که تو نه به زنگ زدن اهمیت می دهی نه به پیامک، شاید آمدیم و یک سال خانه هم نشد بیاییم، نباید بین ما تلفنی، پیامکی باشد؟
 
این زمان مد شده که بیشتر خانواده ها به صورت مهمانی به منزل هم می روند. هر چند این کار در جای خودش خوب است، ولی نباید صله رحم و ارتباطات، به همین مهمانیها ختم شود.

بی تردید مهمانی رفتن و ارتباط داشتن با اقوام و خویشان و با دوستان برای ایجاد صمیمیت و نزدیک شدن آنها به هم است، ولی اگر این ارزش مهم بدست نیاید؛ باید به این ارتباط، نمره قابل قبولی را اهدا نکرد.

خد ا نکند صله رحمها و ارتباطات بین ما (چه بین اقوام و چه بین دوستان) از آن چیزی که اسلام می گوید؛ فاصله گرفته و بسمت حاشیه هایی پیش برود.

وقتی انسان با خانواده، بخانه اقوام رفته باشد هر چه این جمع دلهایشان به هم نزدیکتر باشد، کمتر به حاشیه های دیگر مثل کیفیت غذا (البته حد مطلوبی هم باید داشته باشد) و ... پرداخته (پشت سر میزبان شروع به بدگویی از برگزاری مهمانیش کنند) و از این هم نشینی با هم لذت می برند.
 پیامبر اسلام می فرماید: «کَفى بِالمَرءِ إثما أن یَستَقِلَّ ما یُقَرِّبُ إلى إخوانِهِ و کَفى بِالقَومِ إثما أن یَستَقِلُّوا ما یَقرُبُ بِهِ إلَیهِم أخُوهُم» [1]

ترجمه حدیث: انسان را همین گناه بس، که آنچه را که تقدیم برادران میهمان خود مى کند کم شمارد و میهمان را همین گناه بس، که آنچه را که میزبانشان براى آنها فراهم مى کند کم شمارند.

 بنابراین یکی از علتهای کم شدن ارتباطات و صله رحم حقیقی بین ما، دور شدن از غرض اصلی (ایجاد مهربانی و صمیمیت با هم) و بها دادن به حاشیه هایی مثل غذا و پز دادن به هم (در مهمانیهای فامیلی و غیر فامیلی) است.

پی نوشتها
1ــ  محاسن ص414، ح165

برای مطالعه در مورد ارزش مهمان و مهمانی در اسلام ، کلیک کنید