تشویق به خرید، با کیفیت تولید

بسم الله الرحمن الرحیم

ضرب المثلی هست که می گوید: مرغ همسایه غاز است. این ضرب المثل را برای بعضی ها باید گفت که تولیدات داخلی را هیچ بهایی نمی دهند و فقط می گویند: هیچ چیزی جنس خارجی نمی شود.

البته ممکن است کم و کاستیهای هم در تولیدات خودی باشد ولی این باعث نمی شود که این را چماقی کرد بر سر تولید خودی و ...

کار تا جایی پیش رفته که حتی یک جنس داخلی را که از جنس خارجی کیفیتش بهتر است و در یک قفسه (مغازه) هستند؛ با قسم حضرت عباس (علیه السلام) هم نمی شود مشتری را راضی کرد که: بابا این بهتر است.

البته این به معنای تعصب افراطی بر تولید داخلی نیست (تعصب هم باید به اندازه ی مطلوب خودش باشد)

خلاصه در هر حال این فرمول را باید به یاد داشت که: «وَ لَنْ‏ یَجْعَلَ‏ اللَّهُ لِلْکافِرینَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ سَبیلاً» آیه 141 نساء

ترجمه حدیث: و خداوند هیچ گاه براى کافران نسبت به اهل ایمان راه تسلط باز نخواهد نمود.

 قربان صدقه رفتن جنس اروپایی و آمریکایی (حتی اگر راست باشد) چنان مطلوب نبوده و در دراز مدت ـــ و حتی کوتاه مدت ــ سبب واگرایی اقتصاد ما در مقابل آنها، و کم کم تسلط اقتصادی آنها بر ما (ازطریق نفوذ اقتصادی) خواهد شد.

اگر رهبر انقلاب، چند سال است که شعار سال را با توجه به اقتصاد قرارمی دهد؛ برای همین است. امسال هم که سال اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل است

ما به جای اینکه بیاییم اگر اشکالی در کارمان هست، برطرفش نموده و خود را بالا بکشیم، و اگر نیست و جنس ما کیفیت دارتر از کالایی اروپایست؛ دست مریزاد به خودمان بگوییم؛ در هر دو حالت، خودمان را آنچنان که باید و شاید قبول نداشته و تخطئه می کنیم.

این حرفها به معنی رابطه تجاری نداشتن و یا جنس با کیفیت نخریدن و ...نیست، به جای این حرفها باید تفکر را درست کرد، تفکری که در هر صورت مرغ همسایه را غاز می داند.


برای مطالعه درمورد رابطه اقتصادی مسلمانان با کفار (اروپا و آمریکا) که باید بر اساس قاعده آیه 141 نساء باشد، کلیک کنید

هماهنگی در گفتارو عمل، به کیفیت مطلوب می انجامد

بسم الله الرحمن الرحیم

ضرب المثلی معروفی هست که در مواقعی که انسان بی پشتوانه حرفی می زند و یا کارش برخلاف ادعایش، کیفیت لازم را ندارد؛ می گویند.
 آن ضرب المثل معروف این است: ببینیم و تعریف کنیم.

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ‏». آیه 2 صف

ترجمه آیه: اى کسانى که ایمان آورده ‏اید! چرا سخنى مى‏گویید که عمل نمى‏کنید؟!

این آیه، اهل ایمان و جامعه اسلامی را تذکر می دهد که اعمال و گفتارتان مثل هم باشد.
خدا نکند کسی کیفیت حرف زدنش عالی باشد ولی کارهای عبادی او کیفیت لازم را نداشته باشد.
خدا به همه ی ما رحم کند.

گر چه در دید اول از مطابق نبودن عمل و گفتار، مطابقت گفتار و عمل دینی به ذهن می آید و شان نزول هم همین است [1]، ولی از آنجا که دین و دنیا به هم پیوسته اند؛ باید یک شخص ایمانی، بازخورد اعتقاد و تقوای خود را در کارهای روزمره اش (کاسبی، دکتری و ...) نشان دهد.

انتقاد نمودن از دیگران و جامعه آسان است، بگذار از خودم شروع کنم، اگر بنده برای جذب مخاطب (که در جای خود بسیار هم مهم است) مطلبی را تولید کنم (بنویسم)  که خودم هم می دانم چنان تعهدی به آن ندارم؛ آنموقع خطاب آیه متوجه من است.

مثالهای دیگر: کسی که عسل نامرغوب، برنج نامرغوب و .... کلا جنس  نا مرغوب و بی کیفیت را به اسم کیفیت دار، تولید نموده  و می فروشد. کارخانه داری که  جنس نامرغوب را ــ با چه آب و تابی به اسم باکیفیت ــ  تولید کرده و بدست مصرف کننده می رساند. از اینگونه مثالها فراوان است.
البته انسان، از کارش تعریف و تمجید می کند، تبلیغ می کند، ولی تا یک حدی طبیعیست، بعد از آن دیگر بحث فرق  می کند.

نکته مهم:  در کشور ما بحمدلله  فروشنده های خوب، کارخانه داران خوب و ... کم نیستند، آنهایی که حرف و عملشان مثل هم است و در فکر کیفیت کالا و اجناسشان هستند.


سخن آخر: جامعه اسلامی باید گفتار و عملش (چه در امور دینی و چه در امورمربوط به دنیا) با هم هماهنگ باشد، نه که کیفیت حرف زدنها عالی، ولی در عمل، کیفیت مناسبی دیده نشود.

پی نوشتها

1ــ ترجمه تفسیر المیزان ج19 ص 420
برای مطالعه در مورد کیفیت و استاندارد سازی از نظر اسلام، کلیک کنید.