حضور و غیاب آسمانی

بسم الله الرحمن الرحیم

خطیب نماز جمعه بمناسبتی آیه ای از قرآن را مطرح نمود و گفت: این آیه حضور و غیاب آسمانی را به ما گوشزد می کند.

آیه این است: «وَ ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ‏ عَنْهُ فَانْتَهُوا» آیه 7 حشر



ترجمه: آنچه را رسول خدا براى شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آنچه نهى کرده خوددارى نمایید.

پیامبران، معلم و مربیان زمان خودشان بودند و پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) معلم و مربی تمام بشریت تا روز قیامت هستند، در این میان پیامبران دروغین دیگری هم هستند(مثل دعوت کنندگان به مباحث ضد دینی وعرفانهای کاذب و ...)

بنابراین ما باید سر درس و کلاس نبی گرامی حاضر باشیم و سر کلاسی که ایشان منع می کند، حاضر نبوده و غایب باشیم.

این حضور و غیاب معنوی و آسمانیست.

چقدر در این حضور و غیاب معنوی موفقیم؟

پیش نیاز آخرت

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی ما دوره دبیرستان را می خوندیم نظام ترمی واحدی بود. اغلب درسها پیش نیاز داشتند، و باید درس قبل را به عنوان پیش نیاز می گذراندی تا می توانستی سر درس بالاتر حاضر می شدی (مثلا فیزیک 2 پیش نیاز فیزیک3 بود)

سر کلاس آخرت رفتن و موفق بودن در آن کلاس، بستگی به موفقیت در کلاس دنیا دارد اما چطور؟



دنیا مقدمه ی آخرت
حضرت امیرالومنین علی (علیه السلام) می فرماید: «الدّنیا مزرعة الاخرة؛[1] دنیا مزرعه آخرت است»
پیام این حدیث کوتاه ولی پر مغز، این است که از دنیا باید به مانند یک مزرعه به سود آخرت استفاده کرد.

بهتر است برای روشن تر شدن بحث، به یک حدیث دیگر از امیر بیان علی (علیه السلام) تمسک جوییم. آن حضرت وقتی برای عیادت یکی از اصحابش ــ علاء بن زیاد حارثی ــ رفته بودند، از آنجا که منزل علاء را وسیع دیدند؛ گفت که این منزل وسیع به چه کار دنیایت می آید، آگاه باش که در آخرت به چنین سرای وسیعی نیاز بیشتری داری. سپس حضرت اضافه فرمود: بله می توانی بوسیله ی آن به ثواب آخرت برسی (دنیا مزرعه آخرت است)، بدینگونه که در آن از مهمانان پذیرایی کنی و صله ی رحم در آن بجا آوری وحقوق الهی را ـ در این خانه ــ برپا داری، پس در چنین حالی به ثواب آخرت رسیده ای. [2]

همه باید به فکر این باشیم که باید روزی از این دنیا کوچ کنیم. در آن روز، پول و سرمایه بداد ما نمی رسد. «وَ ما یُغْنی‏ عَنْهُ مالُهُ‏ إِذا تَرَدَّى؛[لیل/11]‏


ترجمه حدیث: و چون (به حضیض شقاوت یا به گودال قبر یا به قعر جهنم) سقوط کند، مالش براى او سودى نخواهد داشت». [3]

البته سرمایه داشتن بد نیست و اگرکسی در زندگی خود (مخصوصا انسان ثروتمند) یک نوع توازنی بین دنیا و آخرت برقرار نموده باشد؛ در آن روز ی که از این دنیا کوچ می کند، احساس سربلندی می  کند.

پی نوشتها
1ــ منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئى) / ج‏19 / 86 /
2ـــ نهج البلاغة (للصبحی صالح) /   / 324 / 209
3ــ ترجمه مکارم ص595
برای مطالعه در مورد دنیا مزرعه آخرت است، کلیک کنید