بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی که انسان بعضی از مجلات و روزنامه ها بدستش می رسد که از طلاق فلان بازیگر مشهور هالیوود، مطلب نوشته است؛ پیش خودش فکر می کند که: امکان دارد فیلمهای یک کشور، بازیگران سینمای یک کشور، در کشوری دیگر طرفدار داشته باشند، ولی طرز زندگی آنها (چه آگاهانه و چه نا آگاهانه) در کشور مقابل، تاثیر گذار نباشند؟
رابطه فرهنگی و این جور مسائل سر جای خود محترم، ولی این به معنای غفلت از یک سری آسیبها نیست.
« وَ لَنْ تَرْضى عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لاَ النَّصارى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ» آیه 120 سوره بقره
ترجمه آیه: یهود و نصارى هرگز از تو راضى نمىشوند تا آنکه از آیینشان پیروى کنى
طلاق هم یکی از آن میدانهای مهم است که دولت آمریکا با دارو دسته اش وفرهنگ مادی و مبتذلش، قصد دارد ما را در این میدان وارد کند.
فرهنگ منحطی که فلان بازیگر مشهور آمریکا، آن را نمایندگی می کند، هر چند بگوییم:ما کار به بازیگریش داریم و کاری به فرهنگ منحطش نداریم؛ ولی تاثیرش را خواه ناخواه خواهد گذاشت.
مثل جوانی که با یک معتاد می گردد، اما خیلی هم بدش از مواد مخدر می آید، و فقط بخاطر (مثلا) مرامش با او می گردد. نتیجه اش در غالب موارد تباهیست.
فرهنگ منحط طلاق، در بین سینمای ایران هم متاسفانه وارد شده است [1]
پی نوشتها
1ــ کلیک کنید