به طرح و برنامه هایمان، ایمان داشته باشیم.

بسم الله الرحمن الرحیم

به سخن کار بر آید به سخن دانی نیست.
 بعضی شعرها هستند که به مرور زمان، ضرب المثل می شوند، مثل همین نیم بیت شعر
البته این شعر ضرب المثل شده، منکر تئوری پردازی و نقد و بررسی یک طرح نیست. یک شعر دیگر هم که دهان به دهان می چرخد؛ باید در کنارش قرار بگیرد، و آن این است: دو صد گفته چون نیم کردار نیست.

خداوند درآیه 11 حج می فرماید:  «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلى‏ حَرْفٍ‏»

ترجمه آیه: بعضى از مردم خدا را تنها با زبان مى‏پرستند (و ایمان قلبیشان بسیار ضعیف است).

همین مطلب را در امورات دنیایی و ریختن طرح و برنامه برای پیشرفت افراد و جوامع شاهد هستیم.
یکی از مطالبات رهبری در سبک زندگی اسلامی همین موضوع است یعنی محقق نشدن ایده های خوب و گفته های پر جوش و خروش؛ ولی در عمل بر زمین مانده
آیه قرآن می فرمود که کسانی به زبان فقط حرف خدا و ایمان می زنند ولی چنان اعتقادی به آن ندارند، در بحث دنیا هم همین است.

چه طرحهای خوبی که درکشور(جدای از بحث سیاسی) برزمین می ماند و فرصتی برای عرض اندام در حیطه عمل پیدا نمی کند، بخاطر اینکه چنان اعتقاد و ایمانی به آن ایده و طرح نیست.

یکزمان بحث ایمان و اعتقاد مذهبیست مثل اعتقاد نداشتن به طرح مد و لباس اسلامی ــ هر چند فرضا فردی هم ایده پرداز طرح باشد ولیکن اعتقادی به آن ندارد ــ یکزمان دیگر از نظر اینکه اعتقاد دارد این کار امکان تحققش وجود ندارد (عوامل مختلفی دارد).

 سخن آخر: ایمان نداشتن به طرحهای خوب، باعث بر زمین ماندن آنها می شود.

پی نوشتها
1ــ ترجمه مکارم ص333