به رفیقش گفت: اینکه تو می گویی رحمت و مهربانی خداوند خیلی گسترده است، و فراز اول دعای کمیل را مثال می زنی؛ بلافاصله با فاصله کوتاهی از آن عبارت، از قدرت خدا ــ که همه چیز در مقابل آن خاضع است ــ سخن می گوید.
در فراز اول دعای کمیل می خوانیم: «اللّهمّ انّى اسئلک برحمتک الّتى وسعت کلّ شئ» [1]
ترجمه: خدایا از تو درخواست دارم بوسیله رحمتت که هر چیز را فرا گرفته است ...
خیلی ها به همین بسنده نموده و گناهان ریز و درشت خود را با تمسک به همین (رحمت بی اندازه خداوند) توجیه می کنند که بابا خداوند مهربان و بخشنده است و ...
اما غافل از عبارت پشت سر آن بوده و یا می خواهند باشند. «و بقوّتک الّتى قهرت بها کلّشئ و خضع لها کلّشئ و ذّل لها» [2]
ترجمه: و به قدرت تو که هر چیز را فراگرفته و هر چیزی در مقابل آن خاضع و ذلیل است.
بنابراین باید حواسمان جمع باشد، خداوند هم مهربان است، و قهار، اگر اینگونه تفکر نماییم، انشاءالله به سعادت ابدی خواهیم رسید.
برای مطالعه در مورد هماهنگی مهر و قهر با جمال و جلال الهی، کلیک کنید.
پی نوشتها
1ــ الصحیفة العلویة و التحفة المرتضویة ، عبدلله بن صالح سماهیجی، (قرن12)/ ترجمه رسولى / متنعربى / 196
2ــ همان