از اول هم ، این بدعهدی تقریبا معلوم بود

بسم الله الرحمن الرحیم.

دوستی می‌گفت: روزهای اول بحث توافق ایران و طرفهای غربی، بنده گوشه دفترم نوشتم «خدا بخیر کند». حالا بعد از یکسال واندی از توافق برجام، آنچه که معلوم بود، معلوم‌تر شد؛ ما به کسانی دل خوش کرده بودیم، که... «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی‏ وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِیاءَ تُلْقُونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ کَفَرُوا بِما جاءَکُمْ مِنَ الْحَق‏» [1]


ترجمه: اى کسانى که ایمان آورده‏ اید! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید! شما نسبت به آنان اظهار محبت مى‏کنید، در حالى که آنها به آنچه از حق براى شما آمده کافر شده ‏اند.

آنها از اول، هم می‌گفتند که تحریمها را بر نمی داریم و اگر هم برداریم، دوباره می‌شود تمدیدشان کرد (حق لغو تحریم‌های ما را به رسمیت نمی‌شناختند، چه برسد به فرهنگ و دین و این امورات ما)، و ما مدام به خودمان دلخوشی می‌دادیم که ان‌شاءالله اینطور نیست.

حالا هر چه بود گذشت و باید با همدلی وهمفکری، در فکر برخورد مناسب با این قضیه باشیم.

ان‌شاءالله که این بحران را هم بخیر و خوشی پشت سر بگذاریم.

پی‌نوشتها
1ــ آیه یک ممتحنه.


کلمات کلیدی: برجام، تمدید تحریم‌ها، توافق