با این حساب، خدا عاقبت ما را ختم به خیر کند

بمناسبت هفته ولایت، به نظرم رسید که حدیثی از مولا امیر مؤمنان علی(علیه السلام) را در اینجا نقل کنم، این حدیث، حدیثی تکان دهنده و مؤثر برای حال جامعه اسلامی ــ مخصوصاً در این زمان است.

مولا می‌فرماید: «الْمُنْکِرُ لِلْمُنْکَرِ بِیَدِهِ وَ لِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ فَذَلِکَ الْمُسْتَکْمِلُ لِخِصَالِ الْخَیْرِ وَ مِنْهُمُ الْمُنْکِرُ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ التَّارِکُ بِیَدِهِ فَذَلِکَ مُتَمَسِّکٌ بِخَصْلَتَیْنِ مِنْ خِصَالِ الْخَیْرِ وَ مُضَیِّعٌ خَصْلَةً وَ مِنْهُمُ الْمُنْکِرُ بِقَلْبِهِ وَ التَّارِکُ بِیَدِهِ وَ لِسَانِهِ [فَذَاکَ‏] فَذَالِکَ الَّذِی ضَیَّعَ أَشْرَفَ الْخَصْلَتَیْنِ مِنَ الثَّلَاثِ وَ تَمَسَّکَ بِوَاحِدَةٍ وَ مِنْهُمْ تَارِکٌ لِإِنْکَارِ الْمُنْکَرِ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ یَدِهِ فَذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ [1]

از این مردم کسى است که به دست و زبان و قلبش به انکار بر مى‏خیزد، چنین انسانى خصلت‏هاى خوب را به کمال رساند،  و کسى است که به زبان و دل انکار مى‏کند و دست به برنامه‏اى نمى‏برد، چنین انسانى به دو خصلت از خصلت‏هاى خوب چنگ زده، و خصلتى را ضایع نموده، و کسى است که با دل به انکار بر خاسته نه با دست و زبانش، چنین کسى دو خصلت را که شریفتر است تباه نموده، و یک خصلت را گرفته است و کسى که انکار با زبان و قلب و دست را ترک کرده، او مرده‏اى است میان زندگان ».
شاید انسان پیش خود فکر کند لااقل اگر جزء دسته دوم باشم باز هم خوب است، دو تا خوبی دارد ویک تا بدی که ...

ولی که می داند شاید آدمهای دسته اول روزگاری در دسته دوم بودند، و خیال کردند که همینکه ما دلمان نسبت به فلان گناه بدش می آید و زبانا هم کتمان می کنیم؛ کارمان خوب است ولی...

 ولی عافیت طلبی کار را به جایی رساند که گفتند: ما که کاری از دستمان برنمی آید، گیرم که هی حرف زدیم

وآخرش شد جزء گروه سومی

خداوند آخر و عاقبت ما را ختم به خیر کند.



پی نوشتها
[1]. شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید، ج‏ 19، ص306 


برای مطالعه در مورد امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه مولا علی (علیه السلام) کلیک کنید