احترام به قانون، با چاشنی حوصله

بسم الله الرحمن الرحیم

از کاشان بطرف قم می آمدم، ماشین کمی دیر به راه افتاد مردم معترض بودند که راننده باید به قانون اهمیت داده و مردم را سرگردان و متحیر نگه ندارد،. در این حیص و بیص که حرف از قانون و این مسائل در میان بود؛ ناگهان جوانی که موتورش را قانون توقیف کرده بود؛ گفت: به نظر من قانون اصلا خوب نیست و ...، موتور مرا توقیف کردند و الان ویلان و سرگردانم.
از میان جمعیت اتوبوس، دو سه پیرمرد دوران دیده به او اعتراض کردند که اگر قانون نباشد سنگ روی سنگ بند نمی شود، آیا موتور تو را الکی توقیف کردند یا ایراد و اشکالی در کارت بوده؟

جوان که اوضاع را چنین دید گفت: بابا از روی عصبانیت حرفی زدم، کی حوصله دارد فردا برود و  با دنگ و فنگی موتورش  را بیاورد؟ وگرنه قانون خیلی هم خوب است.


یکی از نکاتی که در بحث اجرای قانون، باید به آن پایبند باشیم؛ داشتن حوصله کافی است.

«یا أَیُّهَا الَّذینَ‏ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا» قسمتی از آیه 200 آل عمران

ترجمه آیه: اى کسانى که ایمان آورده‏ اید، شکیبایى ورزید و دیگران را نیز به شکیبایى وادارید.

در صف نانوا، در صف نوبت برای ویزیت دکتر، در پشت چراغ قرمز (چه برای راننده ها و چه برای عابرین پیاده) و... باید حوصله لازم چاشنی کار شود وگرنه چون کارها بر طبق مرام ما پیش نمی رود؛ همه کارها را غیر قانونی می دانیم.

کسانی که صبر لازم را در اموری مثل امور فوق ندارند ممکن است کارها را غیر قانونی بنامند، وای به وقتی که بی قانونی، واقعا رخ داده باشد.